Piet op safari in Kenia
Blijf op de hoogte en volg Piet
24 Juli 2012 | Nederland, Groningen
Verslag op Safari in Kenia
Zondag 28 maart 2011
Piet woont in Groningen, Veerle in België, Frank in Alkmaar en Gré in Emmen, maar gelukkig was iedereen op tijd op Schiphol en we gingen ons inchecken bij de balie van de KLM.
Frank had zijn paspoort niet in orde, wij hadden iedereen erop gewezen dat het nog 6 maanden geldig moest zijn na de datum van terugkomst maar Frank dacht dat 5 ook in Afrika ook wel 6 was maar moest toch wel heel snel een noodpaspoort regelen, pas toen dat klaar was mocht hij ook mee.
Piet had allen maar een koffer, maar Veerle had een stalift meegenomen, dus die brengen we naar een speciale balie nadat alles gelabeld was. Daarna gingen we op naar de gate van Schiphol waar het vliegtuig van de KLM al klaar staat.
Wij mochten als eerste in het vliegtuig en op tijd vertrok het vliegtuig naar Nairobi de hoofdplaats van Kenia, we gingen vliegen met een Boeing 747 van de KLM van af de polderbaan op naar Kenia voor een safari.
Gelukkig vliegen we overdag zodat we toch veel onderweg kunnen zien, maar Piet kon zijn ogen op een gegeven moment niet open houden en droomde dat hij achter een giraffe aan zat toen wij op Safari waren Op een gegeven moment schrok Piet wakker hij dacht dat hij de staart te pakken had van de giraffe.Veerle viel ook even in slaap waar zou zij van dromen, of een afspraakje mee willen maken? Zou het de Bosjesman zijn, De Hadzabe. Ze staan bekend om hun leven rond Lake Eyasi. Het is een van oorsprong geïsoleerde stam, maar tegenwoordig staan ze open voor bezoek door ondermeer toeristen. De stam leeft nog steeds primitief, en is afhankelijk van de jacht. De Hadzabe leiden een nomadisch bestaan.
Ze staan bekend om hun 'klikkende' taalDe Bosjesman De Hadzabe.
De Masai zijn (buiten Tanzania) waarschijnlijk de bekendste stam van Kenia en Noord-Tanzania. Ze vormen echter slechts een zeer klein deel van de bevolking. Ze kwamen zo'n 1000 jaar geleden uit de regio die tegenwoordig Sudan heet, en zijn een nomadisch volk. Ze leven van de melk (in een kalebas) en bloed van hun groot vee (runderen) en vlees van hun klein vee (schapen en geiten). De rijkdom van een Masai valt af te leiden uit de grootte van zijn veestapel.
De Masai leven voornamelijk in Masai Mara en en Serengeti.
OF zou het de Masai man zijn waar Veerle van droomt !!!!!
Terwijl Veerle heerlijk in dromenland was, vertelde Gré aan Piet het een en ander over Kenia.
Kenia is een meertalig land. De officiële talen zijn het Engels, geïntroduceerd tijdens de Britse koloniale overheersing tussen 1890 en 1964, en het Swahili, dat als lingua franca fungeert tussen de verschillende volken sinds enkele eeuwen voor de koloniale overheersing.
Volgens Ethnologue worden er in Kenia totaal 61 talen gesproken. Vrijwel allemaal zijn dit talen die hun oorsprong hebben op het Afrikaanse continent. Deze talen kunnen worden onderverdeeld in drie taalfamilies; Bantoetalen, die vooral in het midden en zuidoosten van het land worden gesproken, Nilotische talen in het westen en Koesjitische talen in het noordoosten.
De fauna en flora in Kenia zijn zeer gevarieerd, zo zijn er meer dan 80 wilde diersoorten en over de duizend verschillende vogels. De vele natuurparken hebben een grote aanwezigheid van leeuwen, zebra’s, giraffes, nijlpaarden, olifanten en luipaarden. In de nabijheid van het Victoriameer zijn er veel flamingo’s en leven er nog vele neushoorns.
Kenia heeft een tropisch klimaat. Dit wordt beïnvloed door de Indische Oceaan en de dichte locatie op de evenaar. Daardoor is het praktisch even lang donker als licht, en zijn de dagen bijna het hele jaar door even lang. Aan de kust is er dag en nacht een constante hoge temperatuur en een hoge luchtvochtigheid. Naarmate men verder het binnenland in trekt, wordt de lucht droger en de nachten kouder.
De Masai trekken sinds duizenden jaren met hun vee rond door het imposante landschap en de meedogenloze natuur van zuidelijk Kenia.
Ook kunnen wij de safari in Kenia uitbreiden met een zesdaagse voettocht met de Masai, waarbij wij van zeer dichtbij kenniskunnen maken met hun leefwijze.
Maar dat vindt Piet geen goed idee maar Gré vertelde Piet dat een voettocht met deze geharde maar vrolijke mensen een unieke en avontuurlijke ervaring.
De Masai zijn uitgerust met een speer, een van een boomwortel gemaakte werpstok en een simi, een kapmes.
Om hun dapperheid te bewijzen moeten de aankomende morani (krijgers) tijdens hun vroege volwassenheid een leeuw doden.
Gedurende zijn jonge jaren trekt de krijger rond met zijn vrienden, vrijt hij met meisjes van omliggende dorpen, hoedt hij zijn vee en leert hij alle vaardigheden die van hem verwacht worden.
Zo rond zijn dertigste gaat de moran zich settelen: zijn moeder scheert zijn lange, met rode klei ingesmeerde haren af, een ritueel dat gepaard gaat met een diep verdriet want de krijger gaat zijn tweede levensfase in. De Masai zijn polygaam: de krijger trouwt met zoveel vrouwen als zijn rijkdom toelaat.Die rijkdom wordt natuurlijk gemeten naar de hoeveelheid vee die hij bezit.
Piet vindt de verhalen geweldig die Gré verteld en Frank zegt Veerle mist een mooi verhaal.
Maar Gré schrijft het wel op in het verslag zodat Veerle niet veel hoeft te missen.
Piet stelde voor om maar veel olifanten gaan bekijken.
Na 9 uur vliegen naar Kenia gaan we landen,als eerst gingen we op Schiphol in het vliegtuig en n
gaan we in Nairobi er als laatste er weer uit.
Nadat we de koffers en de tilliften weer hadden gingen we naar de uitgang van het vliegveld en daar stond de aangepaste bus ons al op te wachten.
Aangekomen in ons hotel Sarova Panafric gingen we de koffer maar niet uitpakken, want morgen vroeg gaan we op Safari, Welterusten tot morgen! Na het ontbijt vertrekken we vanuit Nairobi en begint de safari met een bezoek aan het Lake Nakuru National Park.
Dinsdag 29 maart 2011
Vanmorgen waren we al om 7 uur op
Iedereen was erg nieuwsgierig hoe het zou gaan op de safaritocht.
Maar Piet kwam eerst bij Gré aankloppen want hij had toch wel veel te vertellen over zijn slaapmaatje Frank; onze verpleegkundige op deze reis naar Kenia.
Piet vertelde Gré nou moet je toch eens horen.
Frank schreeuwde in zijn slaap van, IK WIL MEE NAAR KENIA!!!!
Piet snapte het wel waar het om ging.
Frank was vast aan het dromen over het feit dat hij een nieuw paspoort op Schiphol moest laten maken.
Ja, zegt Piet dat krijg je met mensen die de papieren niet goed lezen!
Tegen 9 uur zaten we op een terras heerlijk in de zon achter een ontbijtje in Nairobi.
Het was een al luxe wat we zagen, wat een overvloed van eten.
Maar Veerle had een kakkerlak gezien dus Frank hoefde niet veel eten meer. Piet zegt tegen Frank, wat ben jij een watje.
Tegen 11 uur zaten we in een bus op weg naar Het natuurreservaat Lake Nakuru National Park.
We hebben veel gezien onderweg naar ons hotel Lake Nakuru Lodge.
Piet, Frank en Gré waren al eens in Thailand geweest, maar hier is het veel meer armoede dan in Thailand.
Maar wat we erg vreemd vonden in Kenia dat ze hier wel van bureaucratie houden.
Toen we aan kwamen in onze Lodge moesten we al weer formulieren in vullen.Veerle zegt, het lijkt de belastingdienst wel.
Eerst heerlijk een lunch en daarna weer op safari.
Piet heeft hele goede ogen hij zag als eerste veel beesten.
Iedereen vond het geweldig en super mooi.
Piet was blij dat hij mee is gegaan.
Veerle zegt dit had ik nooit gedacht dit te kunnen zien geweldig wat mooi.
Frank en Gré keken elkaar aan en dachten, daar doen we dit werk voor!!!!
Om 8 uur was er diner en dat was ook weer geweldig.Tegen 9 uur was er een koor dat mooie liederen ten gehore bracht.
Maar tegen 12 uur lag iedereen op bed want morgen vroeg moesten we om 5 uur op staan.
Want we gingen wel heel vroeg op safari.
Welterusten tot morgen!
Woensdag 30 maart 2011
Vannacht was het zeer onrustig in onze Lodge.
Gré werd midden in de nacht wakker en dacht dat er een leeuw in de
Lodge aanwezig was. Maar het was gelukkig maar Veerle die lag te snurken!!!! Vanmorgen was het niet zo vroeg dat we op moesten staan.
Het was maar 5 uur, dus dat viel wel mee.
Om 6 uur zaten we aan het luxe ontbijt.
Piet zei kijk kijk!!!! Piet heeft goede ogen hoor, hij ziet de beesten voordat wij ze zien. Tijdens ons ontbijt hebben we Hyena's gezien vlak bij de lodge.
Piet en Veerle hadden niet zoveel zin aan eten.
Maar Frank kwam er al snel achter dat ze achter de wilde dieren aan wilden gaan.Dus nog even plassen etc. en daarna in de bus op safari.
Piet en Veerle genoten er weer van en het was lachen geblazen toen
de apen boven op elkaar gingen zitten.
Veerle zei, die maken er wel werk van.
Die draaien over uren daarmee.
Piet kwam niet meer bij van het lachen!
Tijdens de rit zei Veerle ik geniet van elke seconde, wat mooi.
Dit had ik nooit durven dromen, Gré zei van, geef je droom nooit op.
Lennart onze chauffeur vertelde dat het leven voor een toerist wel duur was.Maar dat hij goed zijn brood verdiende.We hebben giraffen, buffels, hyena's, impala's, apen, neushorens, gazelles, pelikanen en nog veel meer gezien.Het was een geweldige dag en we hebben weer genoten met zijn allen.
Aangekomen in de Lodge hebben we nog mooie reclame foto's gemaakt voor Grim-reizen. En het prachtige koppie van Veerle straalt op de foto.
We hadden afgesproken dat we vanmiddag gingen douchen, want morgenvroeg moeten we weer zo laat op staan net zoals vandaag.
Tegen 4 uur in de middag gingen we weer op safari.
De chauffeur wilde gaan proberen om leeuwen te gaan zien.
Maar helaas dat lukte niet vandaag, maar in Masai Mara, waar we morgen naar toe gaan, zijn er veel leeuwen, vertelde de chauffeur.We wachten met veel plezier af wat de dag van morgen ons brengt!
Tegen 11 uur lag iedereen op bed. Tot morgen!!!!!
Vrijdag 1 april 2011
De nacht was voor Piet erg spannend, hij dacht leeuwen te horen.
Maar dat bleek Frank te zijn, goh wat kan hij snurken.
Veerle daarentegen was vannacht voor de verandering eens muisstil. Rond 6 uur in de morgen was iedereen aangekleed, dus gingen Veerle en Gré, Piet en Frank halen. Veerle lag nog wat te dromen en wipte zo uit de rolstoel, daar lag ze dan, voor de tent van Piet en Frank. Ze dacht zeker dat ze de Paus was. Veerle zei: “Ik kan niet zeggen dat ik de grond van Kenia niet heb gevoeld.”
We gingen lachend gierend en brullend naar het ontbijt toe en dat al op de vroege morgen.Na het goedverzorgde ontbijt liepen we naar de Jeep, onderweg dacht Gré dat haar wekker ging, ze ging meteen in haar tas zoeken naar haar telefoon, maar dat was het niet. Het bleek een vogeltje te zijn die aan het zingen was.
Eenmaal op safari kwamen we snel hyena’s tegen die nog lagen te slapen in de ochtendzon, maar de jackhalzen liepen al in het rond.We zagen veel zwijnen, impala’s, gnoe’s, topics en nijlpaarden die heerlijk in het water lagen. Later hebben we wel 35 leeuwen geteld. Wat is dat mooi om te zien, we kwamen ogen tekort.Onze gids wist ons veel te vertellen over het “wild life”Zo vertelde hij onder andere dat de leeuwinnen de prooien moeten vangen. De leeuwen eten als eerst, als er iets over blijft krijgen de leeuwinnen en de welpen het.
Voor de lunch kwamen we aan in Masai village. Deze mensen lieten ons hun cultuur zien.We werden hartelijk ontvangen door deze mensen. Frank kreeg meteen een hand van het stamhoofd en een soort knuppel in zijn hand gedrukt.
We kregen eerst een hele mooie/leuke dans te zien door de mannen, Frank moest mee doen. Deze stam staat erom bekend dat ze heel hoog kunnen springen, dat kunnen ze!! Het leek wel of ze op een trampoline sprongen zo hoog.
Nadat de mannen klaar waren gingen de vrouwen van de stam voor ons zingen. Wat een luxe, een enorme voorstelling voor ons vieren!Later kregen we een rondleiding in hun dorp en mochten we in hun huizen binnenkijken. Hun huizen zijn gebouwd van stokken en modder en zij liggen binnen met z’n allen op de grond. Ze hebben hier geen water en elektriciteit, wat een armoede. Wij stonden als rijke Europeanen met verbazing te kijken hoe deze mensen leven.Na de rondleiding konden we wat souvenirs kopen.Veerle vond het prachtig en kon goed slagen.
Piet heeft een verrassing gekocht voor zijn kleine nichtje.
Na dit indrukwekkende bezoek gingen we verder met safari, zoekend naar een plaats om te lunchen. We gingen lunchen in Masai town.
Na de lunch konden we nog wat souvenirs kopen. We zijn erachter gekomen, wat kan Gré goed zaken doen!Ze heeft 70% van de prijs eraf gekregen, deze Drentse hield d’r poot stief. Ze kwamen achter ons aan om het laatste bod van Gré te accepteren.
Tijdens de safari in de middag kwamen we nog struisvogels, leeuwen en schildpadden en nog vééééél meer tegen.We waren alle vier behoorlijk vermoeid van deze lange maar geweldige dag. Vanavond hebben we relaxed aan gedaan en heerlijk gegeten in Ashil Mara Camp. En weer op tijd naar bed voor morgen. Welterusten tot morgen!!!!!
Zaterdag 2 april 2011.
Na een nacht vol met exotische geluiden ging om 06.00 de wekker alweer af, jemig wat vroeg!Toen Frank naar Veerle en Gré liep om hen te wekken zag hij de lampen al branden, zij waren al klaar wakker.
Piet kreeg zijn ogen niet open, hij wilde even een kwartiertje hebben om bij te komen.Na een stevig ontbijt gingen we rond 7.45 uur de jeep in om op safari te gaan, de frisse savanne op.
Al snel zagen we in de rivier krokodillen liggen, zij lagen dood stil, ze leken net boomstammen.
Deze plek van de rivier is de plek waar jaarlijks de “great migration” plaats vindt.De “great migration is een kuddetrek van c.a. vier miljoen gnoes die van Tanzania naar Kenia trekt. Tijdens deze trek komen de gnoes aan bij deze rivier en moeten ze aan de overkant zien te komen.
Wat kon deze gids er veel over vertellen! Wij hingen met z’n allen aan z’n lippen. Veerle vond het allemaal zo interessant dat ze de gids z’n oren van z’n kop kletste.Onderweg zagen we een flinke kudde zebra’s, twee mannetjes waren flink aan het vechten, ze zaten elkaar behoorlijk te bijten en te trappen.Al rijdend zag de gids in de verte een kudde impala’s op hol slaan, er waren twee jakhalzen aan het jagen, wat geweldig om te zien, maar helaas vingen de jakhalzen bot. We reden door naar een viewpoint, het hoogste punt van Kenia.Wat een adembenemend uitzicht, we zagen de roofvogels boven de savanne zweven.
Rondom keken we naar het eindeloze, ontzettend indrukwekkend.
We zagen ook de secretari-bird (secretarisvogel) Een roofvogel ter grootte van een pauw, deze vogel eet veel slangen. Zodra hij een prooi vangt vliegt hij hoog de lucht in, eenmaal boven laat hij z’n prooi te pletter vallen op de grond zodat hij aan zijn maaltijd kan beginnen. Terwijl we onze tocht voortzetten zagen we op een ander punt van de rivier tientallen nijlpaarden liggen. Dit was een mooi moment om een paar prachtige foto’s te schieten.
De gids vertelde dat nijlpaarden overdag in de rivier liggen en ’s nachts het land op gaan om te eten, soms lopen ze wel tien km het land in.
Het nijlpaard eet gemiddeld 60kg gras per dag. De accu’s van de camera’s liepen langzaam leeg.
We reden door naar de grens van Kenia en Tanzania, uiteraard zijn we de grens over geweest! Twee landen in één vakantie, tja, het verschil moet er wezen.Het was tijd om te lunchen het is inmiddels half 2.
Na de goed verzorgde lunch reden we verder, maar alles wat we niet opgegeten hebben gaf de gids aan de lokale bevolking. Eten wordt hier niet weggegooid!
Eenmaal de savanne op zagen we in de verte, c.a. 20 km verderop, olifanten op de heuvel lopen. Hier gingen we direct op af.
We keken onze ogen uit om deze kolossen op 15 meter afstand te bewonderen. Na 10 minuten vertoonde een moederolifant agressief gedrag naar onze Jeep toe. Ze stond pal voor ons en begon met haar oren te wapperen.
Onze gids zette de wagen in de eerste versnelling en gaf een dot gas. De kolos schrok zich een hoedje en rende snel weg. Wat hebben we gelachen, een kudde olifanten op de vlucht voor een Jeep.
Naar aanleiding van deze situatie vertelde de gids dat olifanten geen vijanden hebben. Maar zodra ze een slang zien dan slaan ze op hol en rennen ze wel tot 3 km ver weg.
Het is nu half 4 en gaan weer terug naar de lodge.
Op de terugweg komen we twee fantastische giraffen tegen.
We hebben vandaag weg 10.000 keer het woord “mooi” gehoord in de Jeep. Welterusten voor straks. Tot morgen
Zaterdag 2 april 2011.
We hadden en slechte nacht. In de tent naast ons lagen vannacht dronken Britten, ze bleven maar praten en lachen.Frank is er om 2 uur ‘s nachts heen gegaan om te vragen of ze stil wilden zijn, maar helaas dat maakte geen indruk, dan maar naar de security. Ze deden wat zachter maar we bleven ze horen. Om 5 uur ging onze wekker en de Britten lagen heerlijk te slapen.
Toen was het onze tijd om eens te lachen en te praten. En met de po -stoel te gaan rijden over de houten vloer.Na het ontbijt was het tijd om zo snel mogelijk de reis door te zetten naar lake Naivasha, Sopa Lodge, c.a. 7 rijden door de uitgestrekte savanne.
We verlaten ons zeer luxe lodge.Wat zullen onze housekeeper missen, die iedere avond warme kruiken in ons bed legde.
We hebben wederom veel dieren gezien, hyena’s, giraffen, olifanten, impala’s, gnoes en nog véééél meer.Wat keken we onze ogen uit, we krijgen maar niet genoeg van de dieren.
Het was een behoorlijke intensieve rit, het was voortdurend off-road met zeer veel gaten en kuilen in de weg.Veerle kreeg last van d’r rug, voor haar hebben we het rolstoelkussen in haar rug gelegd, dit hielp een beetje.Veerle probeerde wat te slapen maar dat ging uiteraard erg lastig.
Piet, die keer zijn ogen uit!! Die vindt het allemaal prachtig!!
En iedere keer als piet iets zag vertelde hij het ons, zodat we niks misten.
Onderweg zagen we veel stammen, nee, geen boom stammen!
Maar lokale bevolking.Vandaag zagen we dat mensen zondagse kleding aan hadden.We reden langs een kerkdienst in openlucht, de mensen dansten en joelde, HALELUJAHH!! PRAISE THE LORD!!
Aangekomen in Lake Naivasha keken we wederom onze ogen uit wat betreft de luxe.
Twintig meter buiten het terrein leven de mensen op straat en in hutten zonder elektriciteit en water. Wat is het verschil tussen arm en rijk hier toch groot. En één ding hebben zij wel en wij niet, airco want het kan ’s nachts vreselijk koud zijn buiten.Maargoed, wij hebben de kruik in bed. Alhoewel Veerle liever de housekeeper naast zich had.Op het terrein van de lodge lopen wilde dieren, giraffen, nijlpaarden, apen, buffels. enz.
Zodra wij ons huisje willen verlaten moeten wij de receptie bellen die beveiliging op ons af stuurt zodat wij veilig over het terrein kunnen lopen.
De huisjes zijn bebouwd in een gotische bouwstijl gecombineerd met de Afrikaanse. Zeer sprookjesachtig. Ze lijken wel wat op the cottage huisjes in Engeland.Na een overheerlijk diner gaan we me z’n allen maar op tijd naar bed dit keer. 23 uur.JOEPIEEE, morgen mogen we uitslapen tot zeven uur morgenvroeg, wat een weelde!! Welterusten voor straks.
Tot morgen
maandag 4 april.
Na een flinke nacht gehad te hebben van wel 7 uur, moesten we aanstalten gaan maken om weer op safari te gaan.
Het was vandaag de laatste dag dat we in Kenia zijn, wat gaat de tijd toch snel de vakantie gaat veel te vlug voorbij.
Piet en Frank lagen samen op de kamer en startten de dag met een kop koffie op bed, wat is het leven toch slecht!
Rond 8 uur gingen we aan het ontbijt.
Het was heerlijk, toen Gré aan het eten was, zakte ze zomaar door de stoel.Veerle, Piet en Frank kwamen niet meer bij van het lachen.
Zelfs het personeel lag in een deuk. Na het ontbijt reden we naar Lake Naivasha, op dit meer hebben we een boottocht gemaakt van ongeveer anderhalf uur tussen de nijlpaarden.Er waren tientallen eilandjes waar gnoes op verbleven, zij zwemmen hier naartoe.
We zagen adelaars in de boomtoppen. De jongen die onze boot voer had vis bij zich, deze gooide hij in het water. Vanuit de verte kwam de adelaar aanvliegen om zijn vis te halen, wat imposant.En dan hebben we het nog niet over het uitzicht wat we vanuit het water hadden, fantastisch. Veerle zei op z’n vlaams “heel schoon”.
We reden door naar de theeplantage. Als royalty’s werden we ontvangen door de Britse eigenaren in een gigantisch mooi Brits landhuis.
We hebben uitleg gekregen over de thee teelt. En vooral hebben we thee geproefd.
Door de Britten werden we uitgenodigd voor de lunch.
Zij hebben wel vijf privé koks die zich voor ons uitsloofden.
Het was een lunch om je vingers bij af te likken.
Om ons heen hingen schilderijen van wel drie generaties geleden van deze Britse familie.
Na de lunch was het tijd om naar Nairobi airport te gaan.
Er komt een tijd van komen en een tijd van gaan.
Zondag 28 maart 2011
Piet woont in Groningen, Veerle in België, Frank in Alkmaar en Gré in Emmen, maar gelukkig was iedereen op tijd op Schiphol en we gingen ons inchecken bij de balie van de KLM.
Frank had zijn paspoort niet in orde, wij hadden iedereen erop gewezen dat het nog 6 maanden geldig moest zijn na de datum van terugkomst maar Frank dacht dat 5 ook in Afrika ook wel 6 was maar moest toch wel heel snel een noodpaspoort regelen, pas toen dat klaar was mocht hij ook mee.
Piet had allen maar een koffer, maar Veerle had een stalift meegenomen, dus die brengen we naar een speciale balie nadat alles gelabeld was. Daarna gingen we op naar de gate van Schiphol waar het vliegtuig van de KLM al klaar staat.
Wij mochten als eerste in het vliegtuig en op tijd vertrok het vliegtuig naar Nairobi de hoofdplaats van Kenia, we gingen vliegen met een Boeing 747 van de KLM van af de polderbaan op naar Kenia voor een safari.
Gelukkig vliegen we overdag zodat we toch veel onderweg kunnen zien, maar Piet kon zijn ogen op een gegeven moment niet open houden en droomde dat hij achter een giraffe aan zat toen wij op Safari waren Op een gegeven moment schrok Piet wakker hij dacht dat hij de staart te pakken had van de giraffe.Veerle viel ook even in slaap waar zou zij van dromen, of een afspraakje mee willen maken? Zou het de Bosjesman zijn, De Hadzabe. Ze staan bekend om hun leven rond Lake Eyasi. Het is een van oorsprong geïsoleerde stam, maar tegenwoordig staan ze open voor bezoek door ondermeer toeristen. De stam leeft nog steeds primitief, en is afhankelijk van de jacht. De Hadzabe leiden een nomadisch bestaan.
Ze staan bekend om hun 'klikkende' taalDe Bosjesman De Hadzabe.
De Masai zijn (buiten Tanzania) waarschijnlijk de bekendste stam van Kenia en Noord-Tanzania. Ze vormen echter slechts een zeer klein deel van de bevolking. Ze kwamen zo'n 1000 jaar geleden uit de regio die tegenwoordig Sudan heet, en zijn een nomadisch volk. Ze leven van de melk (in een kalebas) en bloed van hun groot vee (runderen) en vlees van hun klein vee (schapen en geiten). De rijkdom van een Masai valt af te leiden uit de grootte van zijn veestapel.
De Masai leven voornamelijk in Masai Mara en en Serengeti.
OF zou het de Masai man zijn waar Veerle van droomt !!!!!
Terwijl Veerle heerlijk in dromenland was, vertelde Gré aan Piet het een en ander over Kenia.
Kenia is een meertalig land. De officiële talen zijn het Engels, geïntroduceerd tijdens de Britse koloniale overheersing tussen 1890 en 1964, en het Swahili, dat als lingua franca fungeert tussen de verschillende volken sinds enkele eeuwen voor de koloniale overheersing.
Volgens Ethnologue worden er in Kenia totaal 61 talen gesproken. Vrijwel allemaal zijn dit talen die hun oorsprong hebben op het Afrikaanse continent. Deze talen kunnen worden onderverdeeld in drie taalfamilies; Bantoetalen, die vooral in het midden en zuidoosten van het land worden gesproken, Nilotische talen in het westen en Koesjitische talen in het noordoosten.
De fauna en flora in Kenia zijn zeer gevarieerd, zo zijn er meer dan 80 wilde diersoorten en over de duizend verschillende vogels. De vele natuurparken hebben een grote aanwezigheid van leeuwen, zebra’s, giraffes, nijlpaarden, olifanten en luipaarden. In de nabijheid van het Victoriameer zijn er veel flamingo’s en leven er nog vele neushoorns.
Kenia heeft een tropisch klimaat. Dit wordt beïnvloed door de Indische Oceaan en de dichte locatie op de evenaar. Daardoor is het praktisch even lang donker als licht, en zijn de dagen bijna het hele jaar door even lang. Aan de kust is er dag en nacht een constante hoge temperatuur en een hoge luchtvochtigheid. Naarmate men verder het binnenland in trekt, wordt de lucht droger en de nachten kouder.
De Masai trekken sinds duizenden jaren met hun vee rond door het imposante landschap en de meedogenloze natuur van zuidelijk Kenia.
Ook kunnen wij de safari in Kenia uitbreiden met een zesdaagse voettocht met de Masai, waarbij wij van zeer dichtbij kenniskunnen maken met hun leefwijze.
Maar dat vindt Piet geen goed idee maar Gré vertelde Piet dat een voettocht met deze geharde maar vrolijke mensen een unieke en avontuurlijke ervaring.
De Masai zijn uitgerust met een speer, een van een boomwortel gemaakte werpstok en een simi, een kapmes.
Om hun dapperheid te bewijzen moeten de aankomende morani (krijgers) tijdens hun vroege volwassenheid een leeuw doden.
Gedurende zijn jonge jaren trekt de krijger rond met zijn vrienden, vrijt hij met meisjes van omliggende dorpen, hoedt hij zijn vee en leert hij alle vaardigheden die van hem verwacht worden.
Zo rond zijn dertigste gaat de moran zich settelen: zijn moeder scheert zijn lange, met rode klei ingesmeerde haren af, een ritueel dat gepaard gaat met een diep verdriet want de krijger gaat zijn tweede levensfase in. De Masai zijn polygaam: de krijger trouwt met zoveel vrouwen als zijn rijkdom toelaat.Die rijkdom wordt natuurlijk gemeten naar de hoeveelheid vee die hij bezit.
Piet vindt de verhalen geweldig die Gré verteld en Frank zegt Veerle mist een mooi verhaal.
Maar Gré schrijft het wel op in het verslag zodat Veerle niet veel hoeft te missen.
Piet stelde voor om maar veel olifanten gaan bekijken.
Na 9 uur vliegen naar Kenia gaan we landen,als eerst gingen we op Schiphol in het vliegtuig en n
gaan we in Nairobi er als laatste er weer uit.
Nadat we de koffers en de tilliften weer hadden gingen we naar de uitgang van het vliegveld en daar stond de aangepaste bus ons al op te wachten.
Aangekomen in ons hotel Sarova Panafric gingen we de koffer maar niet uitpakken, want morgen vroeg gaan we op Safari, Welterusten tot morgen! Na het ontbijt vertrekken we vanuit Nairobi en begint de safari met een bezoek aan het Lake Nakuru National Park.
Dinsdag 29 maart 2011
Vanmorgen waren we al om 7 uur op
Iedereen was erg nieuwsgierig hoe het zou gaan op de safaritocht.
Maar Piet kwam eerst bij Gré aankloppen want hij had toch wel veel te vertellen over zijn slaapmaatje Frank; onze verpleegkundige op deze reis naar Kenia.
Piet vertelde Gré nou moet je toch eens horen.
Frank schreeuwde in zijn slaap van, IK WIL MEE NAAR KENIA!!!!
Piet snapte het wel waar het om ging.
Frank was vast aan het dromen over het feit dat hij een nieuw paspoort op Schiphol moest laten maken.
Ja, zegt Piet dat krijg je met mensen die de papieren niet goed lezen!
Tegen 9 uur zaten we op een terras heerlijk in de zon achter een ontbijtje in Nairobi.
Het was een al luxe wat we zagen, wat een overvloed van eten.
Maar Veerle had een kakkerlak gezien dus Frank hoefde niet veel eten meer. Piet zegt tegen Frank, wat ben jij een watje.
Tegen 11 uur zaten we in een bus op weg naar Het natuurreservaat Lake Nakuru National Park.
We hebben veel gezien onderweg naar ons hotel Lake Nakuru Lodge.
Piet, Frank en Gré waren al eens in Thailand geweest, maar hier is het veel meer armoede dan in Thailand.
Maar wat we erg vreemd vonden in Kenia dat ze hier wel van bureaucratie houden.
Toen we aan kwamen in onze Lodge moesten we al weer formulieren in vullen.Veerle zegt, het lijkt de belastingdienst wel.
Eerst heerlijk een lunch en daarna weer op safari.
Piet heeft hele goede ogen hij zag als eerste veel beesten.
Iedereen vond het geweldig en super mooi.
Piet was blij dat hij mee is gegaan.
Veerle zegt dit had ik nooit gedacht dit te kunnen zien geweldig wat mooi.
Frank en Gré keken elkaar aan en dachten, daar doen we dit werk voor!!!!
Om 8 uur was er diner en dat was ook weer geweldig.Tegen 9 uur was er een koor dat mooie liederen ten gehore bracht.
Maar tegen 12 uur lag iedereen op bed want morgen vroeg moesten we om 5 uur op staan.
Want we gingen wel heel vroeg op safari.
Welterusten tot morgen!
Woensdag 30 maart 2011
Vannacht was het zeer onrustig in onze Lodge.
Gré werd midden in de nacht wakker en dacht dat er een leeuw in de
Lodge aanwezig was. Maar het was gelukkig maar Veerle die lag te snurken!!!! Vanmorgen was het niet zo vroeg dat we op moesten staan.
Het was maar 5 uur, dus dat viel wel mee.
Om 6 uur zaten we aan het luxe ontbijt.
Piet zei kijk kijk!!!! Piet heeft goede ogen hoor, hij ziet de beesten voordat wij ze zien. Tijdens ons ontbijt hebben we Hyena's gezien vlak bij de lodge.
Piet en Veerle hadden niet zoveel zin aan eten.
Maar Frank kwam er al snel achter dat ze achter de wilde dieren aan wilden gaan.Dus nog even plassen etc. en daarna in de bus op safari.
Piet en Veerle genoten er weer van en het was lachen geblazen toen
de apen boven op elkaar gingen zitten.
Veerle zei, die maken er wel werk van.
Die draaien over uren daarmee.
Piet kwam niet meer bij van het lachen!
Tijdens de rit zei Veerle ik geniet van elke seconde, wat mooi.
Dit had ik nooit durven dromen, Gré zei van, geef je droom nooit op.
Lennart onze chauffeur vertelde dat het leven voor een toerist wel duur was.Maar dat hij goed zijn brood verdiende.We hebben giraffen, buffels, hyena's, impala's, apen, neushorens, gazelles, pelikanen en nog veel meer gezien.Het was een geweldige dag en we hebben weer genoten met zijn allen.
Aangekomen in de Lodge hebben we nog mooie reclame foto's gemaakt voor Grim-reizen. En het prachtige koppie van Veerle straalt op de foto.
We hadden afgesproken dat we vanmiddag gingen douchen, want morgenvroeg moeten we weer zo laat op staan net zoals vandaag.
Tegen 4 uur in de middag gingen we weer op safari.
De chauffeur wilde gaan proberen om leeuwen te gaan zien.
Maar helaas dat lukte niet vandaag, maar in Masai Mara, waar we morgen naar toe gaan, zijn er veel leeuwen, vertelde de chauffeur.We wachten met veel plezier af wat de dag van morgen ons brengt!
Tegen 11 uur lag iedereen op bed. Tot morgen!!!!!
Vrijdag 1 april 2011
De nacht was voor Piet erg spannend, hij dacht leeuwen te horen.
Maar dat bleek Frank te zijn, goh wat kan hij snurken.
Veerle daarentegen was vannacht voor de verandering eens muisstil. Rond 6 uur in de morgen was iedereen aangekleed, dus gingen Veerle en Gré, Piet en Frank halen. Veerle lag nog wat te dromen en wipte zo uit de rolstoel, daar lag ze dan, voor de tent van Piet en Frank. Ze dacht zeker dat ze de Paus was. Veerle zei: “Ik kan niet zeggen dat ik de grond van Kenia niet heb gevoeld.”
We gingen lachend gierend en brullend naar het ontbijt toe en dat al op de vroege morgen.Na het goedverzorgde ontbijt liepen we naar de Jeep, onderweg dacht Gré dat haar wekker ging, ze ging meteen in haar tas zoeken naar haar telefoon, maar dat was het niet. Het bleek een vogeltje te zijn die aan het zingen was.
Eenmaal op safari kwamen we snel hyena’s tegen die nog lagen te slapen in de ochtendzon, maar de jackhalzen liepen al in het rond.We zagen veel zwijnen, impala’s, gnoe’s, topics en nijlpaarden die heerlijk in het water lagen. Later hebben we wel 35 leeuwen geteld. Wat is dat mooi om te zien, we kwamen ogen tekort.Onze gids wist ons veel te vertellen over het “wild life”Zo vertelde hij onder andere dat de leeuwinnen de prooien moeten vangen. De leeuwen eten als eerst, als er iets over blijft krijgen de leeuwinnen en de welpen het.
Voor de lunch kwamen we aan in Masai village. Deze mensen lieten ons hun cultuur zien.We werden hartelijk ontvangen door deze mensen. Frank kreeg meteen een hand van het stamhoofd en een soort knuppel in zijn hand gedrukt.
We kregen eerst een hele mooie/leuke dans te zien door de mannen, Frank moest mee doen. Deze stam staat erom bekend dat ze heel hoog kunnen springen, dat kunnen ze!! Het leek wel of ze op een trampoline sprongen zo hoog.
Nadat de mannen klaar waren gingen de vrouwen van de stam voor ons zingen. Wat een luxe, een enorme voorstelling voor ons vieren!Later kregen we een rondleiding in hun dorp en mochten we in hun huizen binnenkijken. Hun huizen zijn gebouwd van stokken en modder en zij liggen binnen met z’n allen op de grond. Ze hebben hier geen water en elektriciteit, wat een armoede. Wij stonden als rijke Europeanen met verbazing te kijken hoe deze mensen leven.Na de rondleiding konden we wat souvenirs kopen.Veerle vond het prachtig en kon goed slagen.
Piet heeft een verrassing gekocht voor zijn kleine nichtje.
Na dit indrukwekkende bezoek gingen we verder met safari, zoekend naar een plaats om te lunchen. We gingen lunchen in Masai town.
Na de lunch konden we nog wat souvenirs kopen. We zijn erachter gekomen, wat kan Gré goed zaken doen!Ze heeft 70% van de prijs eraf gekregen, deze Drentse hield d’r poot stief. Ze kwamen achter ons aan om het laatste bod van Gré te accepteren.
Tijdens de safari in de middag kwamen we nog struisvogels, leeuwen en schildpadden en nog vééééél meer tegen.We waren alle vier behoorlijk vermoeid van deze lange maar geweldige dag. Vanavond hebben we relaxed aan gedaan en heerlijk gegeten in Ashil Mara Camp. En weer op tijd naar bed voor morgen. Welterusten tot morgen!!!!!
Zaterdag 2 april 2011.
Na een nacht vol met exotische geluiden ging om 06.00 de wekker alweer af, jemig wat vroeg!Toen Frank naar Veerle en Gré liep om hen te wekken zag hij de lampen al branden, zij waren al klaar wakker.
Piet kreeg zijn ogen niet open, hij wilde even een kwartiertje hebben om bij te komen.Na een stevig ontbijt gingen we rond 7.45 uur de jeep in om op safari te gaan, de frisse savanne op.
Al snel zagen we in de rivier krokodillen liggen, zij lagen dood stil, ze leken net boomstammen.
Deze plek van de rivier is de plek waar jaarlijks de “great migration” plaats vindt.De “great migration is een kuddetrek van c.a. vier miljoen gnoes die van Tanzania naar Kenia trekt. Tijdens deze trek komen de gnoes aan bij deze rivier en moeten ze aan de overkant zien te komen.
Wat kon deze gids er veel over vertellen! Wij hingen met z’n allen aan z’n lippen. Veerle vond het allemaal zo interessant dat ze de gids z’n oren van z’n kop kletste.Onderweg zagen we een flinke kudde zebra’s, twee mannetjes waren flink aan het vechten, ze zaten elkaar behoorlijk te bijten en te trappen.Al rijdend zag de gids in de verte een kudde impala’s op hol slaan, er waren twee jakhalzen aan het jagen, wat geweldig om te zien, maar helaas vingen de jakhalzen bot. We reden door naar een viewpoint, het hoogste punt van Kenia.Wat een adembenemend uitzicht, we zagen de roofvogels boven de savanne zweven.
Rondom keken we naar het eindeloze, ontzettend indrukwekkend.
We zagen ook de secretari-bird (secretarisvogel) Een roofvogel ter grootte van een pauw, deze vogel eet veel slangen. Zodra hij een prooi vangt vliegt hij hoog de lucht in, eenmaal boven laat hij z’n prooi te pletter vallen op de grond zodat hij aan zijn maaltijd kan beginnen. Terwijl we onze tocht voortzetten zagen we op een ander punt van de rivier tientallen nijlpaarden liggen. Dit was een mooi moment om een paar prachtige foto’s te schieten.
De gids vertelde dat nijlpaarden overdag in de rivier liggen en ’s nachts het land op gaan om te eten, soms lopen ze wel tien km het land in.
Het nijlpaard eet gemiddeld 60kg gras per dag. De accu’s van de camera’s liepen langzaam leeg.
We reden door naar de grens van Kenia en Tanzania, uiteraard zijn we de grens over geweest! Twee landen in één vakantie, tja, het verschil moet er wezen.Het was tijd om te lunchen het is inmiddels half 2.
Na de goed verzorgde lunch reden we verder, maar alles wat we niet opgegeten hebben gaf de gids aan de lokale bevolking. Eten wordt hier niet weggegooid!
Eenmaal de savanne op zagen we in de verte, c.a. 20 km verderop, olifanten op de heuvel lopen. Hier gingen we direct op af.
We keken onze ogen uit om deze kolossen op 15 meter afstand te bewonderen. Na 10 minuten vertoonde een moederolifant agressief gedrag naar onze Jeep toe. Ze stond pal voor ons en begon met haar oren te wapperen.
Onze gids zette de wagen in de eerste versnelling en gaf een dot gas. De kolos schrok zich een hoedje en rende snel weg. Wat hebben we gelachen, een kudde olifanten op de vlucht voor een Jeep.
Naar aanleiding van deze situatie vertelde de gids dat olifanten geen vijanden hebben. Maar zodra ze een slang zien dan slaan ze op hol en rennen ze wel tot 3 km ver weg.
Het is nu half 4 en gaan weer terug naar de lodge.
Op de terugweg komen we twee fantastische giraffen tegen.
We hebben vandaag weg 10.000 keer het woord “mooi” gehoord in de Jeep. Welterusten voor straks. Tot morgen
Zaterdag 2 april 2011.
We hadden en slechte nacht. In de tent naast ons lagen vannacht dronken Britten, ze bleven maar praten en lachen.Frank is er om 2 uur ‘s nachts heen gegaan om te vragen of ze stil wilden zijn, maar helaas dat maakte geen indruk, dan maar naar de security. Ze deden wat zachter maar we bleven ze horen. Om 5 uur ging onze wekker en de Britten lagen heerlijk te slapen.
Toen was het onze tijd om eens te lachen en te praten. En met de po -stoel te gaan rijden over de houten vloer.Na het ontbijt was het tijd om zo snel mogelijk de reis door te zetten naar lake Naivasha, Sopa Lodge, c.a. 7 rijden door de uitgestrekte savanne.
We verlaten ons zeer luxe lodge.Wat zullen onze housekeeper missen, die iedere avond warme kruiken in ons bed legde.
We hebben wederom veel dieren gezien, hyena’s, giraffen, olifanten, impala’s, gnoes en nog véééél meer.Wat keken we onze ogen uit, we krijgen maar niet genoeg van de dieren.
Het was een behoorlijke intensieve rit, het was voortdurend off-road met zeer veel gaten en kuilen in de weg.Veerle kreeg last van d’r rug, voor haar hebben we het rolstoelkussen in haar rug gelegd, dit hielp een beetje.Veerle probeerde wat te slapen maar dat ging uiteraard erg lastig.
Piet, die keer zijn ogen uit!! Die vindt het allemaal prachtig!!
En iedere keer als piet iets zag vertelde hij het ons, zodat we niks misten.
Onderweg zagen we veel stammen, nee, geen boom stammen!
Maar lokale bevolking.Vandaag zagen we dat mensen zondagse kleding aan hadden.We reden langs een kerkdienst in openlucht, de mensen dansten en joelde, HALELUJAHH!! PRAISE THE LORD!!
Aangekomen in Lake Naivasha keken we wederom onze ogen uit wat betreft de luxe.
Twintig meter buiten het terrein leven de mensen op straat en in hutten zonder elektriciteit en water. Wat is het verschil tussen arm en rijk hier toch groot. En één ding hebben zij wel en wij niet, airco want het kan ’s nachts vreselijk koud zijn buiten.Maargoed, wij hebben de kruik in bed. Alhoewel Veerle liever de housekeeper naast zich had.Op het terrein van de lodge lopen wilde dieren, giraffen, nijlpaarden, apen, buffels. enz.
Zodra wij ons huisje willen verlaten moeten wij de receptie bellen die beveiliging op ons af stuurt zodat wij veilig over het terrein kunnen lopen.
De huisjes zijn bebouwd in een gotische bouwstijl gecombineerd met de Afrikaanse. Zeer sprookjesachtig. Ze lijken wel wat op the cottage huisjes in Engeland.Na een overheerlijk diner gaan we me z’n allen maar op tijd naar bed dit keer. 23 uur.JOEPIEEE, morgen mogen we uitslapen tot zeven uur morgenvroeg, wat een weelde!! Welterusten voor straks.
Tot morgen
maandag 4 april.
Na een flinke nacht gehad te hebben van wel 7 uur, moesten we aanstalten gaan maken om weer op safari te gaan.
Het was vandaag de laatste dag dat we in Kenia zijn, wat gaat de tijd toch snel de vakantie gaat veel te vlug voorbij.
Piet en Frank lagen samen op de kamer en startten de dag met een kop koffie op bed, wat is het leven toch slecht!
Rond 8 uur gingen we aan het ontbijt.
Het was heerlijk, toen Gré aan het eten was, zakte ze zomaar door de stoel.Veerle, Piet en Frank kwamen niet meer bij van het lachen.
Zelfs het personeel lag in een deuk. Na het ontbijt reden we naar Lake Naivasha, op dit meer hebben we een boottocht gemaakt van ongeveer anderhalf uur tussen de nijlpaarden.Er waren tientallen eilandjes waar gnoes op verbleven, zij zwemmen hier naartoe.
We zagen adelaars in de boomtoppen. De jongen die onze boot voer had vis bij zich, deze gooide hij in het water. Vanuit de verte kwam de adelaar aanvliegen om zijn vis te halen, wat imposant.En dan hebben we het nog niet over het uitzicht wat we vanuit het water hadden, fantastisch. Veerle zei op z’n vlaams “heel schoon”.
We reden door naar de theeplantage. Als royalty’s werden we ontvangen door de Britse eigenaren in een gigantisch mooi Brits landhuis.
We hebben uitleg gekregen over de thee teelt. En vooral hebben we thee geproefd.
Door de Britten werden we uitgenodigd voor de lunch.
Zij hebben wel vijf privé koks die zich voor ons uitsloofden.
Het was een lunch om je vingers bij af te likken.
Om ons heen hingen schilderijen van wel drie generaties geleden van deze Britse familie.
Na de lunch was het tijd om naar Nairobi airport te gaan.
Er komt een tijd van komen en een tijd van gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
