Tenerife 2007
Door: pietpen
Blijf op de hoogte en volg Piet
13 Februari 2012 | Spanje, Madrid
Vakantie Tenerife 7 september t/m 14 september 2007
Zaterdag 8 september 2007
De zon scheen al volop ’s morgens. Nathalie was al wakker om half 9, net als Anjo, maar Jan , Noud en Jeroen waren nog niet in het land der levenden. Onze knullen Harrie en Patrick zagen tot hun grote schrik dat het al half 10 was op de wekker!!!! Opschieten en naar de eetzaal. Dat krijg je als je niet wilt worden gewekt!! Gelukkig stond er nog genoeg. Harrie is van het fruit, en Jan van de toetjes. De kok kan het haast niet aanslepen. Anjo kan ook maar niet genoeg krijgen van al het lekkers. Piet wordt volgestopt met slagroom, hij kan het wel hebben. Jeroen is weer baldadig en heeft zout in de koffie van Henk gedaan. Hij kan het plagen maar niet . na het ontbijt lokt het zwembad ons wel erg en daarom besluiten we om een duik te nemen. Nathalie installeert zich op het terras, in de schaduw, om alles eens goed te kunnen aanschouwen. Ze gaf aan dat ze deze week eens wil proberen om te zwemmen. Een ieder heeft het erg naar de zin het water. Het water is ook heerlijk, bijna nog warmer dan er buiten (zo’n 31 graden is het water).
Jan rijdt geregeld een rondje om het bad heen en denk er het zijne van. Hij komt af en toe lekker bij Nathalie zitten, ze hebben inmiddels bestolen om samen nog een mandje te blijven op Tenerife. Jeroen oefent zich een ongeluk om het zwembad in de lengte onder water over te zwemmen. Met hulp van Henk en Janny lukt het hen!!! Knap hoor, want het is zeker 15 meter lang. Harrie is beresterk en krijgt iedere vrijwilliger kopje onder. Allen heeft de badjuffrouw er op een gegeven moment genoeg van, ze vindt dat we hier in een kuuroord zijn en ons niet mogen uitkuren…nou ja zeg, we komen hier om lekker te ontspannen en te genieten. Janny maakt even een praatje met haar en we genieten weer volop verder van het heerlijk zwembad. De zon schijn fel en er flink met créme gesmeerd want de meeste velletjes zijn nog erg wit want in Nederland is er deze zomer niet veel zon geweest. Toch verbranden we een beetje. Vooral Patrick heeft een flink rode rug gekregen. Tussen de middag hebben we weer een heerlijk lunch, we zijn zelfs verplicht om twee keer per dag warm te eten. De meesten hebben hier geen enkel probleem mee. Alleen is het natuurlijk wel de vraag of we op de terugweg in het vliegtuig wat extra ruimte moeten bijboeken, we passen er vast en zeker niet meer in. Omdat we gisteren een hele lange dag hebben gehad, besluiten we om lekker bij het hotel te blijven.
’s Middags gaan Jan en Noud lekker op hun kamer naar de televisie kijken. De anders gasten van de groep gedragen zich zo wild in het zwembad, een rust is daarom we nodig. En dat blijkt ook wel, naderhand kunnen Jan en Noud niet vertellen wat er voor programma op de T.V. was. Waarschijnlijk zijn de oogluiken van de heren heel vlot dicht gevallen. In de tussentijd blijkt Gré het ijs van het hotel ook ontdekt te hebben, we worden weer lekker getrakteerd op een Italiaans ijsje. We dachten dat we op een eiland van Spanje zaten, maar het blijkt dat ze de Italiaanse ijskunst hier ook verstaan. Wat heerlijk verkoelend is dat toch! Tegen 5 uur wordt het toch tijd om ons eens even lekker op te frissen. En wat blijkt dat ze nu, de heren willen zich wel even laten douchen door Imke en Sandra. Natuurlijk zijn ze daar niet te beroerd voor, alleen weten de heren niet dat het wel even hup hup hup gaat. Maar Piet en Jeroen hebben hier geen enkele moeite mee en binnen 10 minuten zijn ze gewassen gestreken en aangekleed. Wat valt dat nou toch weer tegen, iets meer opgefrist en er op z’n paasbest (en dat in september!) uit zag, gingen we lekker dingen.
Na het eten besluiten we om de boulevard onveilig te maken. Eigenlijk was het vanavond de bedoeling om naar de disco te gaan, maar helaas, de lift blijkt het niet te doen. Zodoende zijn we s´avond, op de boulevard te vinden. Wat gezellig is het ziet er heel leuk uit met al die lampjes en muziek op de terrassen. En natuurlijk zijn we niet tafel. Oef, als dat maar goed gaat, we moeten nog terug rijden naar het hotel. Nathalie heeft er ook wel zin in, alleen valt de smaak de sangria haar iets tegen. Maar daar weet ze wel wat op, er is natuurlijk nog wel iets anders wat ook goed smaakt. Baccardi-cola! Toe maar weer! Maar dit smaak heel wat beter. In de tussentijd worden we belaagd verkopers die van hun spulletjes afwillen. Anjo koopt een heel leuk hondje voor haar kleinzoon en omdat het horloge van Piet zoek is, besluit Atie een nieuwe te kopen voor Piet. Piet is dolblij, hij wil toch een beetje bij de tijd blijven. Tegen half 11 stappen we weer op om weer terug te gaan naar het hotel. De meesten hebben alweer zin om lekker in bed te gaan en half 12 ligt iedereen lekker in z’n bed. Morgen staat er weer een drukke dag op het programma.
Zondag 9 september
Alweer een prachtige dag voor de boeg. We gaan vandaag naar vulkaan de Teide toe met een bus. Maar eerst word er natuurlijk weer ontbeten. Patrick verteld nog aan tafel dat hij werd gewekt door prachtig psalmgezang van Harrie, dat hij op zijn recorder heeft. Het is tenslotte zondag hé! Maar wel héél andere muziek dan hij ons gisteren liet horen, want daarvan kregen sommige vrijwilligers wel rode oortjes!! Als laatste verscheen Anjo met Gré, zij had vast uitgeslapen. De bus zou om half 11 voor komen rijden, dus hadden we nog tijd genoeg.
Piet en Imke bestolen om nog even kaartjes voor het thuisfront te gaan kopen, en Patrick vond dat ook wel een goed idee. Nathalie had Marga al aan het schrijven gezet, sjonge wat een kaartjes verstuurd ze zeg!!!! Bij de receptie hebben ze ansichtkaart genoeg te koop. Stipt op tijd rijd onze touringcarbus voor, met onze vaste chauffeur Rudy. Alleen jammer dat hij een belg is, maar daar kan hij ook niets aan doen. We hebben geluk met het weer, want het is onbewolkt. Onderweg naar boven zien we dan ook sommige andere eilanden liggen van de canarische eilandengroep. Gran Canaria, La Gomera en zelf El Hiërro zien we liggen. De laatste is heel bijzonder, want dat de ligt op 200 km afstand. Onderweg verteld Rudy ons dat wel 35 slapende vulkanen op Tenerife zijn.
Én dat het maar een paar dagen regent per jaar. Onder de Teide ligt een meer met een watervoorraad van 4 jaar. Dit water is afkomstig van de dauw van de bomen op deze vulkaan. We zien ook veel bloeiende bloemen onderweg. Die worden iedere dag van water voorzien door een waterleidingssysteem in bloembakken. Hoe hoger we komen, des te minder bloemen en bomen we zien. Langzamerhand veranderd het landschap in maanlandschap. Onderweg hebben we veel plezier met het uitzicht op de teide.
De teide is ongeveer 3780 mtr hoog. Met als achtergrond de bijzondere rotsformaties daar. Ze noemen het de vinger van God. Ook zie je goed de eruptie van de lavastromen. Een ieder is best onder de indruk. Eenmaal weer in de bus gaan we nog iets verder door gebied waar de film de Apenplaneet is opgenomen. Het duur niet lang of we komen aan bij het restaurant waar we de lunch gaan gebruiken. Allemaal weer uit de bus en op naar de maaltijd. In rap tempo wordt de bestelling opgenomen. Gezeten onder verkoelde bomen is het echt genieten daar. De terugweg gaat via dezelfde weg naar beneden. Onderweg zien we heel veel auto’s met honden in de achterbak. Het zijn net hazewind honden, de canaros.
Zo komen de canarische eilanden ook aan hun naam. Ze worden gebruikt om konijnen te vangen. En deze konijnen worden weer verkocht aan restaurants. Tegen half 4 waren we weer terug in ons hotel. Je snapt het natuurlijk wel, het duurde maar even of Piet, Harrie, Patrick en Jeroen dobberden alweer in het water. Ze zijn het water. Ze zijn het water niet uit te slaan, net als Imke, Janny en Henk deze keer. Onder toeziend oog van Nathalie en Marga, storten Gre en Anjo zich op het plakboek en slaan driftig aan het lijmen ansichtkaartjes. Noud besluit om zijn oogluiken even te gaan sluiten en word door Atie naar zijn kamer gebracht.
Hij treft daar Jan ook aan die wel even TV wil kijken. Had hij nog niet genoeg moois gezien vandaag?? En waar is onze Sandra dan, zij zit achter de pc om het verslag van gisteren af te schrijven. Niemand verveelt zich dus. Vanuit het zwembad zien we hoe Nathalie een Love on the becah coctail krijgt van Gré, en ook hoe snel deze verdwijnt…. Anjo geniet van haar kopje koffie tsjonge wat is die Gré weer gul. Tot 18.00 uur vermaken we ons prima, en dan is het tijd om ons klaar te maken voor het diner. Wat zien sommige dames er weer sjiek op in hun mooie jurkjes en ook de heren hebben hun best gedaan. Harrie besluit deze keer voor de pizza te gaan. Noud krijgt door Atie een groot bord vol opgeschept; waar laat hij het toch vragen wij door ons af.
Kijk van Piet weten we wel dat hij enorm kan eten…. Jan blijft bij de toetjes, die smaken hem erg goed. We zitten er allemaal al mooi verkleurd bij door de zon. Gré betaald altijd de drankjes van het eten, de hele dag. Het lijkt werkelijk wel een all-inclusive reis. Als Piet zijn trilpudding op heeft, door Janny gegeven en dan weet je het wel… (Janny maakte er een echte trilpudding van, Piet zat er van oor tot oog onder), maken we ons op voor de avond. ’S Avonds staat er flamenco dansen op het programma. We installeren ons op tijd vooraan. Kunnen we alles mooi zien.
Nathalie heeft de beste plek helemaal op de eerste rij, en geniet met volle teugen te zien aan hoe erop zoiets gezien. Er is 1 heer 2 mooie dames. Elke dans komen ze op in andere prachtige jurken, zelfs Jan kan het wel waarderen. Jeroen en Henk roepen na iedere dans caramba olé!!. Ze hebben de stemming helemaal te pakken. Zelfs Patrick en Harrie zitten gebiologeerd te kijken. Wat een voetenwerk komt erbij pas! Dan komt het publiek in actie, en mag meedansen. En wie wordt er van ons daarvoor uitgekozen? Atie, nou we wisten niet dat zij zó goed dansen kon. Jammer dat het na een half uur alweer voorbij was. Dorst krijg je.
Maaandag 10 september.
Een luie dag voor de boeg…..maar eerst gaan we ontbijten. Piet heeft al zin om te gaan zwemmen, want onder het eten draagt hij zijn duikbril en ook de snorkel (lees rietje) ontbreekt niet. Piet is ook overal voor in, en daarom een gewild foto object. En dus worden de zwemkleren aangetrokken door velen. Zelfs Nathalie, besluit om te gaan zwemmen!! Harrie heeft al plekken voor ons gereserveerd op een mooi plek bij het zwembad, hij ligt er al als wij nog aan tafel zitten. Dát kun je gerust aan Harrie over laten! Als men is ingesmeerd met zonnebrand, liggen even erna Jeroen, Piet en Harrie alweer te dobberen. Dan volgt Nathalie, samen met Marga.
Ze ontspant zich helemaal in het héérlijk warme water. Ook Anjo gaat erin, en onze behulpzame Harrie zorgt voor de spagettibanden waarop ze waarop ze drijft.- Patrick besluit om eerst de telegraaf te gaan lezen die door één van de vrijwilligers is gekocht. Jan besluit om echt te gaan bakken in de zon, en zet zijn stoel in de relaxstand. Noud ziet dat niet zo zitten, het zijn, het zijn wel echte vrienden en meestal doen ze dezelfde dingen maar deze keer toch maar niet, ook hij gaat in het water. In zijn nieuwe zwembroek natuurlijk!! Ook Imke, Sandra en Janny liggen al lang in het water. Henk leest even de krant, voordat hij te water gaat. Hij weet dat hij er eenmaal in ligt, meer onder water is dan erboven.
Harrie heeft namelijk als sport, Henk kopje onder drukken. Er worden weer vele foto’s gemaakt vanaf de kant, door Gre. We lijken wel één grote familie daar bij het zwembad. Gezelig.
Deze vraag krijgen we ook vaak gesteld, of we soms familie van elkaar zijn. Tot een uur of één, wordt er gezwommen, gezond of gelezen en dan kleden we ons iets aan om te gaan lunchen in het hotel. Alles zie er weer goed uit, sommige van ons voelen de broekbrooden al knellen!! Sonja Bakker heeft weer werk aan de winkel als we eenmaal thuis zijn. Na het eten zit de zwempret er nog niet op, en Jeroen, Patrick en Harrie zijn alwéér in het water te vinden met Atie, Imke en Janny. Noud en Jan trekken zich even terug op hun kamer. De rest vermaakt zich op de kant. We zwemmen ook niet zo lang meer, maar besluiten om nog naar de boulevard te gaan. Maar niet voordat we allemaal nog een lekker kopje cappuccino krijgen van Gré.
Zo, nu kunnen we er wel even weer tegen. Bij de boulevard aangekomen, duurt het niet lang of de eerste portemonnaie’s worden alweer getrokken. Voor Anjo wordt een prachtig nieuw badpak gekocht, waarop Janny heeft afgedongen. Sandra belooft het te gaan vernaaien, en Anjo is er echt heel blij me. De oude namelijk te klein. Ze kan straks de blits maken in het zwembad! Sandra koopt voor zichzelf een nieuw jurkje, haar staat alles goed. Die zal vanavond wel weer geshowd worden. Janny neemt nep croq’s mee naar huis. Ze moet een hele voorraad meenemen. Een paar straten verder is een sieraden winkel, en daar moeten de dames natuurlijk even in. Sandra koopt met adviezen van Janny een ketting voor bij haar nieuwe jurk, haar staat alles goed. Die zal vanavond wel weer geshowd worden. Janny neemt nep croq’s mee naar huis.
Ze moet een hele voorraad meenemen. Een paar straten verder is een sieraden winke, en daar moeten de dames natuurlijk even in. Sandra koopt met adviezen van Janny een ketting voor bij haar nieuwe jurk. Jan vind het nu wel genoeg zo en troont de meiden mee naar een naast gelegen tassenzaak. Nadat hem door o.a. Atie vele tassen dat zijn getoond, zit er eindelijk een model tussen dat hem wel aanstaat. Het is wel een damestas, maar een kniesoor die daar moeilijk over doet toch? Imke zit in zak en as; haar pinpas doet het niet. En je weet als een vrouw geen geld uit kan geven…… Nathalie gelukkig wel, samen met Marga en Atie wordt er een lekker geurtje voor haar uitgezocht. Ook Gré met haar neus voor lekkers parfums, koopt een geurtje. Noud heeft iets leuks gezien voor de oppas van zijn vogeltje, een mooie deurhanger met doflijnen, deze wordt ook snel gekocht. Piet wil niet achter blijven en koopt voor zichzelf, onder toeziend oog van Imke een paar nieuw T-shirts.
Ze staan Jeroen ook wel aan en dus past hij, met hulp van Henk er ook één. Deze winkelier doet goeie zaken. Hij besluit om iedereen een mooie rode pet te geven. Anjo zoekt er tenslotte nog een T-shirt uit voor haar broer en zus en drijft Gre helemaal horendol door steeds andere maten te willen. Ik geloof dat Gre alles 3 keer heet gekocht en uiteindelijk ook 3 keer heeft geruild. Maar de winkelier blijft vriendelijk. Harrie koopt tenslotte nog een aansteker met daarop een jonge dame, met maar weinig kleding aan.
Omdat het alweer tegen 19.00 uur is, lopen we terug naar huis. Harrie ons racemonster wil voorop, maar wordt gehinderd door Piet en Patrick. Hem wordt steeds de pas afgesneden en er ontstaat een echte wedstrijd. Uiteindelik wint Harrie toch, hij is iedereen uiteindelijk te snel af. Harrie geeft Henk ook steeds opdracht om in de telfooncel te kijken of er nog leuke blaadjes liggen van mooie dames, dit zijn reclameblaadtjes voor pikante shows, Henk wil steeds wel kijken en zo krijgt Harrie een mooie verzameling. Eenmaal terug in het hotel.
frissen sommige zich even op, de bergbeklimming zit er weer op. En ja hoor, Sandra heeft haar nieuwe jurk aan getrokken. We hebben allemaal trek en vooral de appelpannenkoek hebben flinke aftrek. Het is eigenlijk bedoeld als toetje, maar dat deert ons niet. De kok kan er haast niet aan bakken. En ook de mousse is niet aan te slepen voor ons. Wat zijn we toch lekkere eters met elkaar. Nathalie en Sandra of Imke eten altijd buiten op het terras, omdat het binnen voor Nathalie te warm is.
Dinsdag 11 september
Vandaag word een dag waarop we de euro’s laten rollen, want we gaan winkelen in Playa de Las Amercas. Maar niet voordat we hebben ontbeten. Om 10.00 uur verzamelen we ons aan de achterkant van het hotel om te vertekken. Het is dan alweer knap warm. Gelukkig waait er aan zee een verkoelend briesje. Jeroen is apetrost op zijn elektrische rolstoel die Gré voor hem heeft gehuurd, de zijne liep erg zwaar. We lopen over de boulevard richting de winkels. Als eerste gaat Harrie voor de bijl, hij zwicht een blitse zwembroek. Nathalie komt ook in de stemming en koopt voor zichzelf een sexy korte spijkerbroek met t-shirtje. Anjo wil niet achter blijven en koopt een leuk rood stelletje. Verder gaat het weer, waar de nep croqes worden binnen gehaald.
Ook hier loopt iedereen op de plastic klompen. Janny moet er wel 4 paar meenemen voor thuis en Gre voor haar man, en andere kleindochter. Gre bedenkt dat het voor Anjo ook wel praktisch is, en daarom mag Janny weer gaan afdingen. Gre heeft alweer een leuk idee bedacht en zegt dat het wel tijd is voor een kopje koffie. We zoeken een plekje uit in de schaduw met uitzicht op het prachtige strand en de blauwe zee. Zo smaakt de koffie. We zoeken een plekje uit in de schaduw met uitzicht op het prachtige strand en de zee. Zo smaakt de koffie extra lekker. De eigenaar van het restaurant verbouwd bijna de hele zaak om plek te maken voor ons. Zo, nu kunnen we er wel even weer tegen. Blijkbaar is Henk de koffie in de benen gezakt, want hij zit ineens in de rolstoel van Jeroen en laat Jeroen lopen.
Harrie wil het ook wel even proberen, en zo komt het dat Harrie ineens over de weg scheurt met deze rolstoel. Wat een leuk speeltje!! Op een mooi plekje langs de boulevard worden we door Gre en Atie opgesteld voor een foto, en krijgen we allemaal een kerstmuts op onze hoofden gedrukt?????? Wat is dit nu weer ……….. een voorbij komend Nederland journaal. Misschien heeft iemand van het thuisfront ons nog voor zien komen??? We gaan weer verder lopen, met aan de ene kant de prachtige blauwe zee en aan de andere kant meest luxe hotels. Maar lopen maakt hongerig , en daarom wordt de bestelling opgenomen door Atie en Gre. Lekker broodjes en pizzapunten worden verorbert. Zo langs de boulevard is het echt leuk picknicken, zo kunnen we mooi in de schaduw zitten want in de zon is het echt heel heet. We kijken naar de erg hoge branding, en zien surfers over de golven gaan.
Als alles op is, gaan we via een prachtige tuin van hotel naar een overdekt winkelcentrum. Daar is het goed vertoeven. Henk gaat met Jeroen en Harrie afdingen op een camertas. De prijs zakt van bijna 30 euro naar 12 euro. Goed zeg! De jongens zijn er mee in hun sas. En waar hangen de dames dan wel uit?? Wat denk je, in de parfumeriezak…. Nathalie ontdekt dat er allemaal glazen plafonds zijn, waarin ze zichzelf kan bewonderen. En dat doet ze hoor!! Zo kan ze mooi zien hor bruin ze aan het worden is. Er wordt geroken en gespoten, maar Anjo vind de meeste geuren stinken. Een kieskeurige dame hoor, die Anjo. Nathalie, is in een gulle bui en koopt voor haar pb-er en harr schoonzus wel een lekkere parfum. Die zullen blij zijn straks. Harrie besluit om zijn moeder een lekker potje aloë vara créme te kopen, en laat het mooi verpakken.
Sandra weet dat ze hier op Tenerife al veel te veel geld heeft uitgegeven, en koopt voor haar man een lekker geurtje. Die meid pakt slim aan zeg!! Henk, Noud en Jan zitten buiten en zien het allemaal maar aan, die vrouwen ook…… Piet wordt echter door de meiden overal mee naar binnen genomen en rijkelijk bespoten. Patrick zegt dat zijn portemonnaie al pijn doet bij het zien van al die dure prijzen. Jan staat even later in een elektronica zaak een camera te bewonderen, maar daar blijft het ook bij. Hij koopt het niet. De moeilijkheid is namelijk als .wat mee is kan je niet precies weet hoe hij werkt kan je ook niet even in de winkel gaan vragen hoe het moet. Jeroen is ook aan een nieuwe zwembroek toe en wordt door 3 dames geassisteerd bij het uitzoeken en aanpassen ervan. Het lijkt wel een kippenhok zo’n kabaal hebben. Sandra prijst Jeroen een broek aan, zij kan zo op de Albert Kuyp markt staan. Herrie koopt nog gauw 2 boxen voor bij disc man, maar krijgt het geld even later terug van Gre, als hij belooft af en toe een leuk muziekje voor ons te draaien. Via een stukje steile straat gaan we naar de uitgang.
Vlakbij is een prachtige cactus tuin een daar gaan we wat drinken. Harrie, Patrick en Henk lopen er nog doorheen, en Harrie verteld dat hij thuis ook de tuin onderhoud. Het is tevens een golfbaan, en Marga en Henk denken beide dat de golfcourse, bakken met kroost zijn. Ze zijn wel erg groen, maar die moeten nodig eens naar de opticien! Patrick krijgt ineens de geest en gaat met Marga en Janny naar de slijterij een likeurtje voor zichzelf te kopen, hij had de portemonnaie tot nu nog dicht gelaten. Het wordt likeur 43, dezelfde die Jan van de week al had. Blijkbaar heeft hij nu de smaak te pakken want als we weer verder gaan koopt hij ook nog 2 mooie prenten van Tenerif voor aan de wand van zijn kamer. Kan hij onder het genot van zijn likeurtje ernaar kijken en nog eens aan deze vakantie denken. De terugtocht wordt ingezet, we zijn uitgekocht. Noud heeft als enige het rustig gehouden met uitgaven, want hij kocht alleen en aansteker.
De enige stop die we nog maken voor we bij het hotel zijn is onze favoriete ijssalon. Daar kunnen we ons niet voorbij slepen. Gre gaat weer overstag en trekt de portemonnaie. We smullen weer van allerlei lekkere smaken, en dan te bedenken dat we ook zo weer aan het diner gaan in het hotel. Tegen half 8 zitten we opgedoft aan tafel, er is als extra vanavond, oliebollen. We worden als vliegen door de stroop aangetrokken. Harrie gaat als eerste overstag en vele volgen hem. Het lijkt wel oud en nieuw, allen de poedersuiker ontbreekt nog. Het avondprogramma biedt een verscheidenheid aan activiteiten. Als eerste wordt er een film vertoont van de duikschool in het hotel zit. Het is namelijk mogelijk om als gehandicapte met een ervaren duiker, waaraan je zit vastgekopppeld, te gaan duiken. Eerst ga je oefenen in het zwembad en als dat goed gaat, dan ga je naar zee. Nathalie geeft dat ze dat wel zou willen.
Harrie is best wel onder de indruk van en Nathalie verteld ons via de computer dat zee harrie erg leuk vind. Onder onze neuzen worden adressen uitgewisseld. Zijn we hier getuige van een beginnende romance???? Nathalie heeft in ieders geval wel vlinders in de buik, verteld ze aan Marga en Sandra. Leuk hoor… als de film is afgelopen , staat er een reptielenshow op het progamma. Hier moeten Anjo, Patrick en Nathalie niks van weten. Ze willen ook niet de grote kameloen aaien waarmee men langskomt. Maar Jeroen en Harrie vooraan!! Zij vinden het super! Ook een slang komt voorbij. Deze mag ook worden aangeraakt. Gré wil wel onder de tafel kruipen, zo eng vind ze het, maar Imke daarentegen staat, evenals de jongens vooraan. Het is wel een heel spektakel hoor. Janny vindt het ook niks die heeft al grote moeite met de kakkerlakken die soms op haar zijn. Gré moet midden in de nacht haar bed uit om deze beestjes de kamer uit jagen Janny kan er niet van slapen.
Jan en Noud hebben meestal een eigen avondprogramma, en kijken graag naar de tv op hun eigen kamer. Een sigaretje erbij, je doet ze geen groter plezier. Wij zitten echter graag even na op het terras onder de palmbomen. Harrie draait meestal een achtergrond muziekje voor ons, en dan is het voor we het weten al gauw tegen twaalven. Alweer een dag voorbij van onze vakantie. Tot morgen.
Woensdag 12 september.
Deze dag hebben de gasten heel erg naar uitgekeken, ook doordat de vrijwilligers er zo enthousiast over waren. We gaan op de ”Shogun” een dag varen naar de dolfijnen en walvissen. Eten en drinken aan brood. De bus komt ons al om 9.15 uur ophalen, maar het vroege opstaan hebben we er graag voor over. De bus van het hotel brengt ons naar de haven, waar de boot al op ons ligt te wachten. Het is een prachtig schip om te zien. Helemaal van hout gemaakt. Voor we aan boord gaan deelt Atie reistabletjes uit aan iedereen die maar denkt zeeziek te gaan worden. Daarna wordt iedereen die in de rolstoel zit, wordt door een paar gespierde jongens aan boord getild. Nathalie vind ze mooi om naar te kijken, maar Anjo daarentegen vind het maar griezelig en doet de ogen dicht.
We instaleren ons aan de goede zijde van het schip, want Atie en Gré weten dat er aan die kant later ook wordt gezwommen in zee en dat de meeuwen er ook worden gevoerd. Slim hoor!!! Er worden nog een groepsfoto gemaakt van ons, en als alle passagiers er zijn, vertrekt de boot even na 11.00 uur. Met de zon op onze rug en een zeewindje erbij is het genieten!! Dat doet iedereen dan ook. André is onze ”reisleider” aan boord. Hij spreekt verschillende talen en verteld over alles wat we zien. We varen een stukje de zee op en zien gauw een eerste groepje walvissen. Ze liggen te slapen aan de oppervlakte, overdag, verteld André maar onze “reisleider” aan boord. Hij spreekt verschillende talen en verteld over alles wat we zien. We varen een stukje de zee op en zien al gauw een eerste groepje walvissen. Ze liggen te slapen aan de oppervlakte, overdag, verteld André maar worden gewekt door het lawaai van de boot. Wat een indruk maakt dit op de gasten, vooral ook omdat bijna niemand dit nog nooit eerder heeft gezien. Patrick en Harrie zitten met de benen over de reling te kijken.
Nathalie, Anjo en Jan zien alles vanuit de rolstoel maar staan ook eersterangs. Daar zorgen de vrijwilligers wel voor. Als de walvissen hun kromme vinnen wegzwemmen gaan we weer op zoek naar een ander groepje. Het duurt niet lang of er wordt alweer wat gezien. Diverse vingers wijzen één kant op. Deze keer zijn het piloot walvissen. Ze hebben een stompe kop. Iedereen ziet ze en bewondert ze volop. Eerst liggen ze heel stil, maar dat duurt niet lang een dan zwemmen ze weg van de boot. Verder maar weer. Het varen bevalt ons goed. Iedereen wordt voorzien drinken aan boord, wat wil je nog meer. Er is niet veel deining, en van ons is er niemand zeeziek geworden. Gelukkig maar!!! We varen langs de kust richting Los Gigantos, 12 km lange steile rotsen die uit de zee steken. Net als we denken dat we vandaag geen dolfijnen meer zien gebeurt het! Dolfijnen gesport, een heleboel. Fantastisch, zoveel heeft niemand nog gezien, ook niet op andere reizen.
Wat een mazzel hebben de gasten. Op het klappen en fluiten van Andre springen ze soms uit het water, het is sensationeel!!! Geweldig om te zien!!!!!! Er zijn zelfs baby dolfijnen bij die springen. Jeroen gaat helemaal uit zijn dak, zo mooi vind hij het. Maar niet alleen hij hoor, ook Noud en Anjo zitten te genieten. Ze zwemmen soms vlakbij de boot zodat Patrick en Harrie ze zo zien, zittend op de reling. Ook Piet zijn oogjes glimmen van plezier. Nathalie bewondert ze samen met Marga en Sandra, ook zij heeft alles kunnen zien. Het is echt ge-wel-dig om te zien. Wat mooi is dit…….er zijn zeker meer dan 12 dolfijnen. Ze worden vele foto’s gemaakt, iedereen laat aan iedereen zien hoe de dolfijnen er op staan.
Harrie knipt vooral de ene na de ander foto, maar Jeroen laat ze door Henk knippen, want hij wil niks missen van dit alles. Uiteindelijk zwemmen ze van ons weg, jammer genoeg het had nog wel veel langer mogen duren. Nu wordt er verder koers gezet naar een piratenbaai bij de Gigantos. We zijn helemaal enthousiast en praten nog na over alles. Tegen half 1 word het anker gelost en dobberen we voor prachtige rotsen. Nu mag er gezwommen worden. Hier heeft Jeroen op gewacht. Hij gaat dan ook als één van de eersten te water, samen met Sandra en Imke. Atie en Janny volgen hun na en tijdje. De achterblijvers genieten vanaf de kant. Het is een prachtig gezicht al die mensen in dat heldere water. De temperatuur is goed, alleen is het water erg zout!! Ondertussen wordt het eten klaargezet. Onze groep mag als eerste eten halen. En dus worden de vrijwilligers door Gre gesommeerd uit het water te komen. Via een touwladder gaat het werk aan boord. Ook Jeroen klimt, onder toeziend oog van Sandra omhoog. We smullen van een canarische maaltijd; gele rijst met stukjes kip en doperwtjes, salade, een groot stuk kip, een stuk brood en als toetje een banaan die op eiland groeit.
Varen maakt hongerig zien we wel. Jan krijgt van Atie een paar krentenbroodjes die ze voor hem had meegeracht. Zijn gebit kan alles niet meer aan. Een ieder laat het zich lekker smaken, en alle botjes mogen overboord. Deze worden door honderden vissen opgegeten, net als de stukjes brood. Ondertussen zijn we weer gaan varen richting haven. Als alle eten is opgeruimd door de bemanning, gaat Andre de meeuwen voeren. Hij gooit stukken kip lucht in, en de meeuwen pakken het alsof het niet is. En alles gebeurt vlak voor onze ogen. Wat een prachtige dag is het toch. Na anderhalf uur varen bereiken weer van Porte Colon vlakbij Las Americas. Als we hebben aangelegd, ontvangtt iedereen een foto van.
Gre, die s’morgens aan boord van de groep is gemaakt. Het is een prachtige foto. Van de gehele dag zijn video gemaakt, bijna alle gasten bestellen er één. Leuk voor thuis om na te genieten, want genieten was het deze dag zeker!!! De rolstoelen worden weer van boord getild en als iedereen weer aan de kade staat, duurt het niet lang of er komen 2 bussen voorrijden. Het duurt niet lang of we zijn alweer in Mary-sol. Daar is het natuurlijk tijd voor een kopje cappuccino, en even erna dobberen Harrie, Jeroen, Piet, Henk, Atie, Imke, Sandra, Marga en Janny in het water. Jan en Noud zitten dan op hun kamer bij te komen. Noud besluit zelfs even een tukkie te gaan doen. In het zwembad wordt er weer kopje onder door Jeroen en Harrie en allerlei rare capriolen uitgehaald met de vrij willigers. Patrick is bezig op de laptop met een verslagje voor
Gré van deze vakantie. Anjo en Nathalie genieten van al het zwemplezier. Even na 19.00 uur is iedereen weer in de kleren, en aan tafel voor het diner. Het eten is weer gevarieerd. Er is vis, vlees, tortellini, patat, canarische aardappeltjes, lekkere salades en allerlei diverse toetjes. Oh,oh onze slanke lijn……… Het avond programma bestaat uit live muziek, en het duurt maar even of benen gaan van de vloer. Marga en Nathalie swingen als eerste erover, gevolgd door Atie en Piet. Ook Patrick en Janny wagen zich op de dansvloer en Harrie maakt overal foto’s van. Anjo drinkt nog een kopje koffie mee en besluit dan naar bed te gaan. Ook Jan en Noud trekken zich terug op hun kamer, zij genieten van het TV kijken en een sigaretje opsteken. Maar de rest kan geen genoeg krijgen van het dansen. Imke danst haar heupen los en Jeroen kan er ook wat van. De stemming is opperbest, zoals trouwens deze hele vakantie.
We sluiten de avond af met een glaasje drinken, en achtergrond muziek van Harrie.Piet verteld,Vind het een mooi vakantie. Leuk dat Sandra en Janny er weer zijn. Leuke groep en gezellig boottocht en de dolfijnen was super!! Geniet van deze vakantie. Heb het naar mijn zi'n. piet
Donderdag 13 september
Onze laatste dag hier, want morgen vertrekken we al vroeg. Jan en Noud hebben vanmorgen uitgeslapen, als zij uit bed komen liggen Piet en Jeroen al in het zwembad met Imke en Henk. Tjonge dat zijn vroege vogels. Anjo ontbijt ook op haar gemak en Nathalie eet op het terras aan het zwembad. Harrie plonst dan er ook in, en Patrick is op zijn gaan inpakken voor morgen. Jan besluit om ook te gaan zwemmen, dat wordt deze week de eerste keer. Het bevalt hem wel goed volgens mij, Anjo heeft haar nieuwe badpak aan en ontvangt complimentjes bij de vleet. Noud vind het fijner om aan de kant te zitten met een sigaretje. Nathalie installeert zich in de schaduw, ook zij gaat er niet meer in. We zwemmen tot aan de lunch. De zon schijnt al weer volop aan de onbewolkte hemel.
De gasten hebben niet alleen waar voor hun geld gekregen wat betreft het weer, maar eigenlijk konden de portemonnaie’s ook dicht blijven deze week. Alleen de eigen inkopen werden betaald door hun. Het is een top formule die op deze manier is bedacht door Atie en Gré. De gasten krijgen méér dan waar voor hun geld, en straks ook nog een mooi bedrag van wat over is. Niets blijft aan de strijkstok hangen. Waar vind je nog? Tegen half 12 vertrekken Gré en Janny met Piet richt politiebureau. Ze gaan aangifte doen van de verdwenen horloge van Piet, en de Spaanse wet bepaalt dat dit door de eigenaar zelf moet gebeuren. Vanuit het hotel is er een vertaler geregeld die op het bureau ondersteuning zal geven. Met de taxi gaat het naar Playa de las Americas. Daar aangekomen zien ze de hele wachtkamer vol met mensen staan, dat gaat lang duren.
Echter Gré bedenkt terstond dat Piet diabeet is en Janny in het Engels uit dat hij over een uur insuline moet, en dus ook eten. Goed geregeld, de vertaler is er inmiddels en we mogen als eerste naar binnen. Dat gaat lekker vlot. De verklaring wordt afgenomen, en Gré moet voor Piet tekenen. Als dit is gebeurt zegt Gré tegen Piet, zo nu zijn we dus getrouwd. Ja, daar had Piet niet opgerekend, maar het staat hem wel aan. We hebben groot plezier, en de politie ziet er ook de humor wel van in. Er wordt en taxi geregeld voor het pasgetrouwde stel, en binnen het uur zijn we weer terug in het hotel waar het grote nieuws van de trouwerij als een bom inslaat!! Zelfs Janny, de er het toch bovenop zat,
had het pas door toen alles achter de rug was. Iedereen feliciteert het bruidspaar, en Piet glundert. Alleen Sandra is hevig teleurgesteld, omdat Piet toch met haar zou trouwen??? Maar Gré stelt haar gerust, ze zullen een ring komt te liggen, en Janny begint aan de huwelijksceremonie. Er worden vele foto’s gemaakt en het bruidspaar straal. Beiden zeggen volmondig: JA. Felicitaties volgen van iedereen en van sommige obers en andere gasten. Wat een feest, wat een feest, wat een plezier!!!
Geweldig. En net als we denken dat we alles al hebben meegemaakt komt koningin Beatrix langs, compleet met oranje hoed en boa. Zij spreekt het klootjesvolk toe. Het blijkt dat we een held in ons midden hebben die geridderd gaat worden. Niemand weet nog waarom het gaat, maar dat verteld de koningin ons, in de vorm van Janny. Ze praat met en dikke aardappel in de keel en het lachen is niet uit de lucht. Atie is de gelukkige die op de knieën mag voor de koningin en een medaille krijgt omgehangen met daarop: je bent goud waard!!! Ze blijkt een paar insluipers te hebben gezien terwijl ze uit haar slaapkamerraam keek. Naar aanleiding van haar telefoontje, konden ze worden opgepakt. Mede door haar, werd Nederland weer stukje veiliger. Nou, nou wat beleven wij wat op deze zeg. Het kan niet op. En de avond moet nog beginnen……. Er is vanavond Mister en Miss Mary-sol verkiezing en Jeroen en Piet gaan meedoen. Jeroen wordt door Sandra en Janny mooi gemaakt met een blouse van Sandra, waarbij de bloot blijft. Op de buik tekent Janny met een oogpotlood olé en een zonnetje om de navel. Met een kerstmuts met lampjes en een oranje boa is hij er klaar voor. Piet gaat als ober kompleet met dienblad. Als er nu niet eentje in de prijzen valt dan weet ik het niet meer. Jeroen mag als eerste lopen en het haat hem prima af!! Hij doet het geweldig. Nadat er een paar Spanjaarden zijn geweest komt Piet.
Hij word geassisteerd door Sandra. Ook hij oogst veel applaus. Nu afwachten wat de jury besluit. Uiteindelijk na lang beraad, worden de prijswinnaars bekend gemaakt. De eerste prijs is voor een Spanjaarden maar de tweede prijs is Jeroen. Jawel hoor!!! Apetrots is hij en wij niet minder. Hij krijgt sjerp om en glundert erover. Piet valt helaas buiten de prijzen…… maar hij heeft tenslotte de hoofdprijs al in de vorm van Sandra. Wat een laatste avond. We hebben genoeg om na te denken. Iedereen heeft van deze reis genoten, denk ik. We hadden het reuze leuk met elkaar, er is geen onvertogen woord gevallen. Iedereen gaat dan ook tevreden naar bed. Morgen op tijd weer op, want we moeten om 7.30 uur al aan het ontbijt zitten flitsscheiding doen en dan kan er vandaag nog opnieuw getrouwd. Eerst gaan we lunchen, want we hebben van alle emoties trek gekregen. En daarna wordt er nog weer gezwommen.
Als Noud en Jan zich ook weer bij de groep hebben gevoegd, zij waren op hun kamer, we tegen 16.00 uur naar de boulevard voor de laat keer. Eerst gaan we gebak eten op bruidspaar, de bruid trakteert! Vruchtengebak of chocoladegebak, en het zijn zulke grote stukken, een ieder krijgt het niet eens op!!! En dat wil voor sommige wat zeggen…….he Imke en Janny!! Tewijl we ons gebak laten zakken, laat Patrick zijn oog vallen op een weekendtas in de tegenover gelegen tassenzaak. De koop wordt snel beslist. Daarna gaan we voor het laatst verder winkelen. Nathalie koopt zichzelf een broek, net zo één als Harrie al heeft gekocht, met een leuk shirt. Patrick gaat éindlijk overstag voor óók een paar croqes, Jeroen, Anjo, Harrie, Noud en Jan houden deze keer de portemonnaie dicht. Maar Nathalie en marga spenderen hun laatste geld aan een slof sigaretten, want die zijn hier erg goedkoop. Als laatste koopt bruidegom Piet zich een héérlijk aftershave, waarmee Imke hem even erna rijkelijk bespuit. Zo, nu gaan we voor de laatste keer de beklimming aan en zijn tegen 19:00 uur terug. We hebben nog een half uurtje voor we aan tafel gaan en dus gaan de vrijwilligers voor de gasten de koffers inpakken.
Als we allemaal aan tafel zitten maakt Gré bekend dat de scheiding met Piet erdoor is. Sandra ziet nu haar kansen schoon, en vraagt Piet of hij nu met haar wil trouwen. Maar eerst gaan we eten. Er zijn ananasbeignets waar Harrie gelijk aan begint. Verder komt er ook niets anders op zijn bord. Ook van de mousse wordt weer rijkelijk opgeschept. Verder er malse kip, vis, boontjes, spinaziequiche, allerlei soorten aardappeltjes, verschillende soorten salades. Meloen, perziken, peertjes en vruchtencocktail. Ook zijn er altijd broodjes met diverse soorten beleg, eigenlijk teveel om op te noemen. Tijdens de maaltijd wordt de getrouwd zegt Sandra. En dus besproken, want in met Tino, een ober, om er weer uit er weer uit te komen met een zwarte pantalon en witte blouse. Nu houdt niets Piet meer tegen. Onder grote hilariteit gaat piet met Janny mee om omgekleedt te worden. Gottegod zegt Anjo steeds, zij vind het maar wat al dat trouwen en scheiden. Piet ziet er inmiddels prachtig uit met een chinese roos als corsage. Van Tino de ober krijgt hij zijn naamkaartje op, hij is nu ober maître geworden. De ceremonie kan beginnen. Harrie heeft een hartjeskussen mee van huis waarop de.
Zaterdag 8 september 2007
De zon scheen al volop ’s morgens. Nathalie was al wakker om half 9, net als Anjo, maar Jan , Noud en Jeroen waren nog niet in het land der levenden. Onze knullen Harrie en Patrick zagen tot hun grote schrik dat het al half 10 was op de wekker!!!! Opschieten en naar de eetzaal. Dat krijg je als je niet wilt worden gewekt!! Gelukkig stond er nog genoeg. Harrie is van het fruit, en Jan van de toetjes. De kok kan het haast niet aanslepen. Anjo kan ook maar niet genoeg krijgen van al het lekkers. Piet wordt volgestopt met slagroom, hij kan het wel hebben. Jeroen is weer baldadig en heeft zout in de koffie van Henk gedaan. Hij kan het plagen maar niet . na het ontbijt lokt het zwembad ons wel erg en daarom besluiten we om een duik te nemen. Nathalie installeert zich op het terras, in de schaduw, om alles eens goed te kunnen aanschouwen. Ze gaf aan dat ze deze week eens wil proberen om te zwemmen. Een ieder heeft het erg naar de zin het water. Het water is ook heerlijk, bijna nog warmer dan er buiten (zo’n 31 graden is het water).
Jan rijdt geregeld een rondje om het bad heen en denk er het zijne van. Hij komt af en toe lekker bij Nathalie zitten, ze hebben inmiddels bestolen om samen nog een mandje te blijven op Tenerife. Jeroen oefent zich een ongeluk om het zwembad in de lengte onder water over te zwemmen. Met hulp van Henk en Janny lukt het hen!!! Knap hoor, want het is zeker 15 meter lang. Harrie is beresterk en krijgt iedere vrijwilliger kopje onder. Allen heeft de badjuffrouw er op een gegeven moment genoeg van, ze vindt dat we hier in een kuuroord zijn en ons niet mogen uitkuren…nou ja zeg, we komen hier om lekker te ontspannen en te genieten. Janny maakt even een praatje met haar en we genieten weer volop verder van het heerlijk zwembad. De zon schijn fel en er flink met créme gesmeerd want de meeste velletjes zijn nog erg wit want in Nederland is er deze zomer niet veel zon geweest. Toch verbranden we een beetje. Vooral Patrick heeft een flink rode rug gekregen. Tussen de middag hebben we weer een heerlijk lunch, we zijn zelfs verplicht om twee keer per dag warm te eten. De meesten hebben hier geen enkel probleem mee. Alleen is het natuurlijk wel de vraag of we op de terugweg in het vliegtuig wat extra ruimte moeten bijboeken, we passen er vast en zeker niet meer in. Omdat we gisteren een hele lange dag hebben gehad, besluiten we om lekker bij het hotel te blijven.
’s Middags gaan Jan en Noud lekker op hun kamer naar de televisie kijken. De anders gasten van de groep gedragen zich zo wild in het zwembad, een rust is daarom we nodig. En dat blijkt ook wel, naderhand kunnen Jan en Noud niet vertellen wat er voor programma op de T.V. was. Waarschijnlijk zijn de oogluiken van de heren heel vlot dicht gevallen. In de tussentijd blijkt Gré het ijs van het hotel ook ontdekt te hebben, we worden weer lekker getrakteerd op een Italiaans ijsje. We dachten dat we op een eiland van Spanje zaten, maar het blijkt dat ze de Italiaanse ijskunst hier ook verstaan. Wat heerlijk verkoelend is dat toch! Tegen 5 uur wordt het toch tijd om ons eens even lekker op te frissen. En wat blijkt dat ze nu, de heren willen zich wel even laten douchen door Imke en Sandra. Natuurlijk zijn ze daar niet te beroerd voor, alleen weten de heren niet dat het wel even hup hup hup gaat. Maar Piet en Jeroen hebben hier geen enkele moeite mee en binnen 10 minuten zijn ze gewassen gestreken en aangekleed. Wat valt dat nou toch weer tegen, iets meer opgefrist en er op z’n paasbest (en dat in september!) uit zag, gingen we lekker dingen.
Na het eten besluiten we om de boulevard onveilig te maken. Eigenlijk was het vanavond de bedoeling om naar de disco te gaan, maar helaas, de lift blijkt het niet te doen. Zodoende zijn we s´avond, op de boulevard te vinden. Wat gezellig is het ziet er heel leuk uit met al die lampjes en muziek op de terrassen. En natuurlijk zijn we niet tafel. Oef, als dat maar goed gaat, we moeten nog terug rijden naar het hotel. Nathalie heeft er ook wel zin in, alleen valt de smaak de sangria haar iets tegen. Maar daar weet ze wel wat op, er is natuurlijk nog wel iets anders wat ook goed smaakt. Baccardi-cola! Toe maar weer! Maar dit smaak heel wat beter. In de tussentijd worden we belaagd verkopers die van hun spulletjes afwillen. Anjo koopt een heel leuk hondje voor haar kleinzoon en omdat het horloge van Piet zoek is, besluit Atie een nieuwe te kopen voor Piet. Piet is dolblij, hij wil toch een beetje bij de tijd blijven. Tegen half 11 stappen we weer op om weer terug te gaan naar het hotel. De meesten hebben alweer zin om lekker in bed te gaan en half 12 ligt iedereen lekker in z’n bed. Morgen staat er weer een drukke dag op het programma.
Zondag 9 september
Alweer een prachtige dag voor de boeg. We gaan vandaag naar vulkaan de Teide toe met een bus. Maar eerst word er natuurlijk weer ontbeten. Patrick verteld nog aan tafel dat hij werd gewekt door prachtig psalmgezang van Harrie, dat hij op zijn recorder heeft. Het is tenslotte zondag hé! Maar wel héél andere muziek dan hij ons gisteren liet horen, want daarvan kregen sommige vrijwilligers wel rode oortjes!! Als laatste verscheen Anjo met Gré, zij had vast uitgeslapen. De bus zou om half 11 voor komen rijden, dus hadden we nog tijd genoeg.
Piet en Imke bestolen om nog even kaartjes voor het thuisfront te gaan kopen, en Patrick vond dat ook wel een goed idee. Nathalie had Marga al aan het schrijven gezet, sjonge wat een kaartjes verstuurd ze zeg!!!! Bij de receptie hebben ze ansichtkaart genoeg te koop. Stipt op tijd rijd onze touringcarbus voor, met onze vaste chauffeur Rudy. Alleen jammer dat hij een belg is, maar daar kan hij ook niets aan doen. We hebben geluk met het weer, want het is onbewolkt. Onderweg naar boven zien we dan ook sommige andere eilanden liggen van de canarische eilandengroep. Gran Canaria, La Gomera en zelf El Hiërro zien we liggen. De laatste is heel bijzonder, want dat de ligt op 200 km afstand. Onderweg verteld Rudy ons dat wel 35 slapende vulkanen op Tenerife zijn.
Én dat het maar een paar dagen regent per jaar. Onder de Teide ligt een meer met een watervoorraad van 4 jaar. Dit water is afkomstig van de dauw van de bomen op deze vulkaan. We zien ook veel bloeiende bloemen onderweg. Die worden iedere dag van water voorzien door een waterleidingssysteem in bloembakken. Hoe hoger we komen, des te minder bloemen en bomen we zien. Langzamerhand veranderd het landschap in maanlandschap. Onderweg hebben we veel plezier met het uitzicht op de teide.
De teide is ongeveer 3780 mtr hoog. Met als achtergrond de bijzondere rotsformaties daar. Ze noemen het de vinger van God. Ook zie je goed de eruptie van de lavastromen. Een ieder is best onder de indruk. Eenmaal weer in de bus gaan we nog iets verder door gebied waar de film de Apenplaneet is opgenomen. Het duur niet lang of we komen aan bij het restaurant waar we de lunch gaan gebruiken. Allemaal weer uit de bus en op naar de maaltijd. In rap tempo wordt de bestelling opgenomen. Gezeten onder verkoelde bomen is het echt genieten daar. De terugweg gaat via dezelfde weg naar beneden. Onderweg zien we heel veel auto’s met honden in de achterbak. Het zijn net hazewind honden, de canaros.
Zo komen de canarische eilanden ook aan hun naam. Ze worden gebruikt om konijnen te vangen. En deze konijnen worden weer verkocht aan restaurants. Tegen half 4 waren we weer terug in ons hotel. Je snapt het natuurlijk wel, het duurde maar even of Piet, Harrie, Patrick en Jeroen dobberden alweer in het water. Ze zijn het water. Ze zijn het water niet uit te slaan, net als Imke, Janny en Henk deze keer. Onder toeziend oog van Nathalie en Marga, storten Gre en Anjo zich op het plakboek en slaan driftig aan het lijmen ansichtkaartjes. Noud besluit om zijn oogluiken even te gaan sluiten en word door Atie naar zijn kamer gebracht.
Hij treft daar Jan ook aan die wel even TV wil kijken. Had hij nog niet genoeg moois gezien vandaag?? En waar is onze Sandra dan, zij zit achter de pc om het verslag van gisteren af te schrijven. Niemand verveelt zich dus. Vanuit het zwembad zien we hoe Nathalie een Love on the becah coctail krijgt van Gré, en ook hoe snel deze verdwijnt…. Anjo geniet van haar kopje koffie tsjonge wat is die Gré weer gul. Tot 18.00 uur vermaken we ons prima, en dan is het tijd om ons klaar te maken voor het diner. Wat zien sommige dames er weer sjiek op in hun mooie jurkjes en ook de heren hebben hun best gedaan. Harrie besluit deze keer voor de pizza te gaan. Noud krijgt door Atie een groot bord vol opgeschept; waar laat hij het toch vragen wij door ons af.
Kijk van Piet weten we wel dat hij enorm kan eten…. Jan blijft bij de toetjes, die smaken hem erg goed. We zitten er allemaal al mooi verkleurd bij door de zon. Gré betaald altijd de drankjes van het eten, de hele dag. Het lijkt werkelijk wel een all-inclusive reis. Als Piet zijn trilpudding op heeft, door Janny gegeven en dan weet je het wel… (Janny maakte er een echte trilpudding van, Piet zat er van oor tot oog onder), maken we ons op voor de avond. ’S Avonds staat er flamenco dansen op het programma. We installeren ons op tijd vooraan. Kunnen we alles mooi zien.
Nathalie heeft de beste plek helemaal op de eerste rij, en geniet met volle teugen te zien aan hoe erop zoiets gezien. Er is 1 heer 2 mooie dames. Elke dans komen ze op in andere prachtige jurken, zelfs Jan kan het wel waarderen. Jeroen en Henk roepen na iedere dans caramba olé!!. Ze hebben de stemming helemaal te pakken. Zelfs Patrick en Harrie zitten gebiologeerd te kijken. Wat een voetenwerk komt erbij pas! Dan komt het publiek in actie, en mag meedansen. En wie wordt er van ons daarvoor uitgekozen? Atie, nou we wisten niet dat zij zó goed dansen kon. Jammer dat het na een half uur alweer voorbij was. Dorst krijg je.
Maaandag 10 september.
Een luie dag voor de boeg…..maar eerst gaan we ontbijten. Piet heeft al zin om te gaan zwemmen, want onder het eten draagt hij zijn duikbril en ook de snorkel (lees rietje) ontbreekt niet. Piet is ook overal voor in, en daarom een gewild foto object. En dus worden de zwemkleren aangetrokken door velen. Zelfs Nathalie, besluit om te gaan zwemmen!! Harrie heeft al plekken voor ons gereserveerd op een mooi plek bij het zwembad, hij ligt er al als wij nog aan tafel zitten. Dát kun je gerust aan Harrie over laten! Als men is ingesmeerd met zonnebrand, liggen even erna Jeroen, Piet en Harrie alweer te dobberen. Dan volgt Nathalie, samen met Marga.
Ze ontspant zich helemaal in het héérlijk warme water. Ook Anjo gaat erin, en onze behulpzame Harrie zorgt voor de spagettibanden waarop ze waarop ze drijft.- Patrick besluit om eerst de telegraaf te gaan lezen die door één van de vrijwilligers is gekocht. Jan besluit om echt te gaan bakken in de zon, en zet zijn stoel in de relaxstand. Noud ziet dat niet zo zitten, het zijn, het zijn wel echte vrienden en meestal doen ze dezelfde dingen maar deze keer toch maar niet, ook hij gaat in het water. In zijn nieuwe zwembroek natuurlijk!! Ook Imke, Sandra en Janny liggen al lang in het water. Henk leest even de krant, voordat hij te water gaat. Hij weet dat hij er eenmaal in ligt, meer onder water is dan erboven.
Harrie heeft namelijk als sport, Henk kopje onder drukken. Er worden weer vele foto’s gemaakt vanaf de kant, door Gre. We lijken wel één grote familie daar bij het zwembad. Gezelig.
Deze vraag krijgen we ook vaak gesteld, of we soms familie van elkaar zijn. Tot een uur of één, wordt er gezwommen, gezond of gelezen en dan kleden we ons iets aan om te gaan lunchen in het hotel. Alles zie er weer goed uit, sommige van ons voelen de broekbrooden al knellen!! Sonja Bakker heeft weer werk aan de winkel als we eenmaal thuis zijn. Na het eten zit de zwempret er nog niet op, en Jeroen, Patrick en Harrie zijn alwéér in het water te vinden met Atie, Imke en Janny. Noud en Jan trekken zich even terug op hun kamer. De rest vermaakt zich op de kant. We zwemmen ook niet zo lang meer, maar besluiten om nog naar de boulevard te gaan. Maar niet voordat we allemaal nog een lekker kopje cappuccino krijgen van Gré.
Zo, nu kunnen we er wel even weer tegen. Bij de boulevard aangekomen, duurt het niet lang of de eerste portemonnaie’s worden alweer getrokken. Voor Anjo wordt een prachtig nieuw badpak gekocht, waarop Janny heeft afgedongen. Sandra belooft het te gaan vernaaien, en Anjo is er echt heel blij me. De oude namelijk te klein. Ze kan straks de blits maken in het zwembad! Sandra koopt voor zichzelf een nieuw jurkje, haar staat alles goed. Die zal vanavond wel weer geshowd worden. Janny neemt nep croq’s mee naar huis. Ze moet een hele voorraad meenemen. Een paar straten verder is een sieraden winkel, en daar moeten de dames natuurlijk even in. Sandra koopt met adviezen van Janny een ketting voor bij haar nieuwe jurk, haar staat alles goed. Die zal vanavond wel weer geshowd worden. Janny neemt nep croq’s mee naar huis.
Ze moet een hele voorraad meenemen. Een paar straten verder is een sieraden winke, en daar moeten de dames natuurlijk even in. Sandra koopt met adviezen van Janny een ketting voor bij haar nieuwe jurk. Jan vind het nu wel genoeg zo en troont de meiden mee naar een naast gelegen tassenzaak. Nadat hem door o.a. Atie vele tassen dat zijn getoond, zit er eindelijk een model tussen dat hem wel aanstaat. Het is wel een damestas, maar een kniesoor die daar moeilijk over doet toch? Imke zit in zak en as; haar pinpas doet het niet. En je weet als een vrouw geen geld uit kan geven…… Nathalie gelukkig wel, samen met Marga en Atie wordt er een lekker geurtje voor haar uitgezocht. Ook Gré met haar neus voor lekkers parfums, koopt een geurtje. Noud heeft iets leuks gezien voor de oppas van zijn vogeltje, een mooie deurhanger met doflijnen, deze wordt ook snel gekocht. Piet wil niet achter blijven en koopt voor zichzelf, onder toeziend oog van Imke een paar nieuw T-shirts.
Ze staan Jeroen ook wel aan en dus past hij, met hulp van Henk er ook één. Deze winkelier doet goeie zaken. Hij besluit om iedereen een mooie rode pet te geven. Anjo zoekt er tenslotte nog een T-shirt uit voor haar broer en zus en drijft Gre helemaal horendol door steeds andere maten te willen. Ik geloof dat Gre alles 3 keer heet gekocht en uiteindelijk ook 3 keer heeft geruild. Maar de winkelier blijft vriendelijk. Harrie koopt tenslotte nog een aansteker met daarop een jonge dame, met maar weinig kleding aan.
Omdat het alweer tegen 19.00 uur is, lopen we terug naar huis. Harrie ons racemonster wil voorop, maar wordt gehinderd door Piet en Patrick. Hem wordt steeds de pas afgesneden en er ontstaat een echte wedstrijd. Uiteindelik wint Harrie toch, hij is iedereen uiteindelijk te snel af. Harrie geeft Henk ook steeds opdracht om in de telfooncel te kijken of er nog leuke blaadjes liggen van mooie dames, dit zijn reclameblaadtjes voor pikante shows, Henk wil steeds wel kijken en zo krijgt Harrie een mooie verzameling. Eenmaal terug in het hotel.
frissen sommige zich even op, de bergbeklimming zit er weer op. En ja hoor, Sandra heeft haar nieuwe jurk aan getrokken. We hebben allemaal trek en vooral de appelpannenkoek hebben flinke aftrek. Het is eigenlijk bedoeld als toetje, maar dat deert ons niet. De kok kan er haast niet aan bakken. En ook de mousse is niet aan te slepen voor ons. Wat zijn we toch lekkere eters met elkaar. Nathalie en Sandra of Imke eten altijd buiten op het terras, omdat het binnen voor Nathalie te warm is.
Dinsdag 11 september
Vandaag word een dag waarop we de euro’s laten rollen, want we gaan winkelen in Playa de Las Amercas. Maar niet voordat we hebben ontbeten. Om 10.00 uur verzamelen we ons aan de achterkant van het hotel om te vertekken. Het is dan alweer knap warm. Gelukkig waait er aan zee een verkoelend briesje. Jeroen is apetrost op zijn elektrische rolstoel die Gré voor hem heeft gehuurd, de zijne liep erg zwaar. We lopen over de boulevard richting de winkels. Als eerste gaat Harrie voor de bijl, hij zwicht een blitse zwembroek. Nathalie komt ook in de stemming en koopt voor zichzelf een sexy korte spijkerbroek met t-shirtje. Anjo wil niet achter blijven en koopt een leuk rood stelletje. Verder gaat het weer, waar de nep croqes worden binnen gehaald.
Ook hier loopt iedereen op de plastic klompen. Janny moet er wel 4 paar meenemen voor thuis en Gre voor haar man, en andere kleindochter. Gre bedenkt dat het voor Anjo ook wel praktisch is, en daarom mag Janny weer gaan afdingen. Gre heeft alweer een leuk idee bedacht en zegt dat het wel tijd is voor een kopje koffie. We zoeken een plekje uit in de schaduw met uitzicht op het prachtige strand en de blauwe zee. Zo smaakt de koffie. We zoeken een plekje uit in de schaduw met uitzicht op het prachtige strand en de zee. Zo smaakt de koffie extra lekker. De eigenaar van het restaurant verbouwd bijna de hele zaak om plek te maken voor ons. Zo, nu kunnen we er wel even weer tegen. Blijkbaar is Henk de koffie in de benen gezakt, want hij zit ineens in de rolstoel van Jeroen en laat Jeroen lopen.
Harrie wil het ook wel even proberen, en zo komt het dat Harrie ineens over de weg scheurt met deze rolstoel. Wat een leuk speeltje!! Op een mooi plekje langs de boulevard worden we door Gre en Atie opgesteld voor een foto, en krijgen we allemaal een kerstmuts op onze hoofden gedrukt?????? Wat is dit nu weer ……….. een voorbij komend Nederland journaal. Misschien heeft iemand van het thuisfront ons nog voor zien komen??? We gaan weer verder lopen, met aan de ene kant de prachtige blauwe zee en aan de andere kant meest luxe hotels. Maar lopen maakt hongerig , en daarom wordt de bestelling opgenomen door Atie en Gre. Lekker broodjes en pizzapunten worden verorbert. Zo langs de boulevard is het echt leuk picknicken, zo kunnen we mooi in de schaduw zitten want in de zon is het echt heel heet. We kijken naar de erg hoge branding, en zien surfers over de golven gaan.
Als alles op is, gaan we via een prachtige tuin van hotel naar een overdekt winkelcentrum. Daar is het goed vertoeven. Henk gaat met Jeroen en Harrie afdingen op een camertas. De prijs zakt van bijna 30 euro naar 12 euro. Goed zeg! De jongens zijn er mee in hun sas. En waar hangen de dames dan wel uit?? Wat denk je, in de parfumeriezak…. Nathalie ontdekt dat er allemaal glazen plafonds zijn, waarin ze zichzelf kan bewonderen. En dat doet ze hoor!! Zo kan ze mooi zien hor bruin ze aan het worden is. Er wordt geroken en gespoten, maar Anjo vind de meeste geuren stinken. Een kieskeurige dame hoor, die Anjo. Nathalie, is in een gulle bui en koopt voor haar pb-er en harr schoonzus wel een lekkere parfum. Die zullen blij zijn straks. Harrie besluit om zijn moeder een lekker potje aloë vara créme te kopen, en laat het mooi verpakken.
Sandra weet dat ze hier op Tenerife al veel te veel geld heeft uitgegeven, en koopt voor haar man een lekker geurtje. Die meid pakt slim aan zeg!! Henk, Noud en Jan zitten buiten en zien het allemaal maar aan, die vrouwen ook…… Piet wordt echter door de meiden overal mee naar binnen genomen en rijkelijk bespoten. Patrick zegt dat zijn portemonnaie al pijn doet bij het zien van al die dure prijzen. Jan staat even later in een elektronica zaak een camera te bewonderen, maar daar blijft het ook bij. Hij koopt het niet. De moeilijkheid is namelijk als .wat mee is kan je niet precies weet hoe hij werkt kan je ook niet even in de winkel gaan vragen hoe het moet. Jeroen is ook aan een nieuwe zwembroek toe en wordt door 3 dames geassisteerd bij het uitzoeken en aanpassen ervan. Het lijkt wel een kippenhok zo’n kabaal hebben. Sandra prijst Jeroen een broek aan, zij kan zo op de Albert Kuyp markt staan. Herrie koopt nog gauw 2 boxen voor bij disc man, maar krijgt het geld even later terug van Gre, als hij belooft af en toe een leuk muziekje voor ons te draaien. Via een stukje steile straat gaan we naar de uitgang.
Vlakbij is een prachtige cactus tuin een daar gaan we wat drinken. Harrie, Patrick en Henk lopen er nog doorheen, en Harrie verteld dat hij thuis ook de tuin onderhoud. Het is tevens een golfbaan, en Marga en Henk denken beide dat de golfcourse, bakken met kroost zijn. Ze zijn wel erg groen, maar die moeten nodig eens naar de opticien! Patrick krijgt ineens de geest en gaat met Marga en Janny naar de slijterij een likeurtje voor zichzelf te kopen, hij had de portemonnaie tot nu nog dicht gelaten. Het wordt likeur 43, dezelfde die Jan van de week al had. Blijkbaar heeft hij nu de smaak te pakken want als we weer verder gaan koopt hij ook nog 2 mooie prenten van Tenerif voor aan de wand van zijn kamer. Kan hij onder het genot van zijn likeurtje ernaar kijken en nog eens aan deze vakantie denken. De terugtocht wordt ingezet, we zijn uitgekocht. Noud heeft als enige het rustig gehouden met uitgaven, want hij kocht alleen en aansteker.
De enige stop die we nog maken voor we bij het hotel zijn is onze favoriete ijssalon. Daar kunnen we ons niet voorbij slepen. Gre gaat weer overstag en trekt de portemonnaie. We smullen weer van allerlei lekkere smaken, en dan te bedenken dat we ook zo weer aan het diner gaan in het hotel. Tegen half 8 zitten we opgedoft aan tafel, er is als extra vanavond, oliebollen. We worden als vliegen door de stroop aangetrokken. Harrie gaat als eerste overstag en vele volgen hem. Het lijkt wel oud en nieuw, allen de poedersuiker ontbreekt nog. Het avondprogramma biedt een verscheidenheid aan activiteiten. Als eerste wordt er een film vertoont van de duikschool in het hotel zit. Het is namelijk mogelijk om als gehandicapte met een ervaren duiker, waaraan je zit vastgekopppeld, te gaan duiken. Eerst ga je oefenen in het zwembad en als dat goed gaat, dan ga je naar zee. Nathalie geeft dat ze dat wel zou willen.
Harrie is best wel onder de indruk van en Nathalie verteld ons via de computer dat zee harrie erg leuk vind. Onder onze neuzen worden adressen uitgewisseld. Zijn we hier getuige van een beginnende romance???? Nathalie heeft in ieders geval wel vlinders in de buik, verteld ze aan Marga en Sandra. Leuk hoor… als de film is afgelopen , staat er een reptielenshow op het progamma. Hier moeten Anjo, Patrick en Nathalie niks van weten. Ze willen ook niet de grote kameloen aaien waarmee men langskomt. Maar Jeroen en Harrie vooraan!! Zij vinden het super! Ook een slang komt voorbij. Deze mag ook worden aangeraakt. Gré wil wel onder de tafel kruipen, zo eng vind ze het, maar Imke daarentegen staat, evenals de jongens vooraan. Het is wel een heel spektakel hoor. Janny vindt het ook niks die heeft al grote moeite met de kakkerlakken die soms op haar zijn. Gré moet midden in de nacht haar bed uit om deze beestjes de kamer uit jagen Janny kan er niet van slapen.
Jan en Noud hebben meestal een eigen avondprogramma, en kijken graag naar de tv op hun eigen kamer. Een sigaretje erbij, je doet ze geen groter plezier. Wij zitten echter graag even na op het terras onder de palmbomen. Harrie draait meestal een achtergrond muziekje voor ons, en dan is het voor we het weten al gauw tegen twaalven. Alweer een dag voorbij van onze vakantie. Tot morgen.
Woensdag 12 september.
Deze dag hebben de gasten heel erg naar uitgekeken, ook doordat de vrijwilligers er zo enthousiast over waren. We gaan op de ”Shogun” een dag varen naar de dolfijnen en walvissen. Eten en drinken aan brood. De bus komt ons al om 9.15 uur ophalen, maar het vroege opstaan hebben we er graag voor over. De bus van het hotel brengt ons naar de haven, waar de boot al op ons ligt te wachten. Het is een prachtig schip om te zien. Helemaal van hout gemaakt. Voor we aan boord gaan deelt Atie reistabletjes uit aan iedereen die maar denkt zeeziek te gaan worden. Daarna wordt iedereen die in de rolstoel zit, wordt door een paar gespierde jongens aan boord getild. Nathalie vind ze mooi om naar te kijken, maar Anjo daarentegen vind het maar griezelig en doet de ogen dicht.
We instaleren ons aan de goede zijde van het schip, want Atie en Gré weten dat er aan die kant later ook wordt gezwommen in zee en dat de meeuwen er ook worden gevoerd. Slim hoor!!! Er worden nog een groepsfoto gemaakt van ons, en als alle passagiers er zijn, vertrekt de boot even na 11.00 uur. Met de zon op onze rug en een zeewindje erbij is het genieten!! Dat doet iedereen dan ook. André is onze ”reisleider” aan boord. Hij spreekt verschillende talen en verteld over alles wat we zien. We varen een stukje de zee op en zien gauw een eerste groepje walvissen. Ze liggen te slapen aan de oppervlakte, overdag, verteld André maar onze “reisleider” aan boord. Hij spreekt verschillende talen en verteld over alles wat we zien. We varen een stukje de zee op en zien al gauw een eerste groepje walvissen. Ze liggen te slapen aan de oppervlakte, overdag, verteld André maar worden gewekt door het lawaai van de boot. Wat een indruk maakt dit op de gasten, vooral ook omdat bijna niemand dit nog nooit eerder heeft gezien. Patrick en Harrie zitten met de benen over de reling te kijken.
Nathalie, Anjo en Jan zien alles vanuit de rolstoel maar staan ook eersterangs. Daar zorgen de vrijwilligers wel voor. Als de walvissen hun kromme vinnen wegzwemmen gaan we weer op zoek naar een ander groepje. Het duurt niet lang of er wordt alweer wat gezien. Diverse vingers wijzen één kant op. Deze keer zijn het piloot walvissen. Ze hebben een stompe kop. Iedereen ziet ze en bewondert ze volop. Eerst liggen ze heel stil, maar dat duurt niet lang een dan zwemmen ze weg van de boot. Verder maar weer. Het varen bevalt ons goed. Iedereen wordt voorzien drinken aan boord, wat wil je nog meer. Er is niet veel deining, en van ons is er niemand zeeziek geworden. Gelukkig maar!!! We varen langs de kust richting Los Gigantos, 12 km lange steile rotsen die uit de zee steken. Net als we denken dat we vandaag geen dolfijnen meer zien gebeurt het! Dolfijnen gesport, een heleboel. Fantastisch, zoveel heeft niemand nog gezien, ook niet op andere reizen.
Wat een mazzel hebben de gasten. Op het klappen en fluiten van Andre springen ze soms uit het water, het is sensationeel!!! Geweldig om te zien!!!!!! Er zijn zelfs baby dolfijnen bij die springen. Jeroen gaat helemaal uit zijn dak, zo mooi vind hij het. Maar niet alleen hij hoor, ook Noud en Anjo zitten te genieten. Ze zwemmen soms vlakbij de boot zodat Patrick en Harrie ze zo zien, zittend op de reling. Ook Piet zijn oogjes glimmen van plezier. Nathalie bewondert ze samen met Marga en Sandra, ook zij heeft alles kunnen zien. Het is echt ge-wel-dig om te zien. Wat mooi is dit…….er zijn zeker meer dan 12 dolfijnen. Ze worden vele foto’s gemaakt, iedereen laat aan iedereen zien hoe de dolfijnen er op staan.
Harrie knipt vooral de ene na de ander foto, maar Jeroen laat ze door Henk knippen, want hij wil niks missen van dit alles. Uiteindelijk zwemmen ze van ons weg, jammer genoeg het had nog wel veel langer mogen duren. Nu wordt er verder koers gezet naar een piratenbaai bij de Gigantos. We zijn helemaal enthousiast en praten nog na over alles. Tegen half 1 word het anker gelost en dobberen we voor prachtige rotsen. Nu mag er gezwommen worden. Hier heeft Jeroen op gewacht. Hij gaat dan ook als één van de eersten te water, samen met Sandra en Imke. Atie en Janny volgen hun na en tijdje. De achterblijvers genieten vanaf de kant. Het is een prachtig gezicht al die mensen in dat heldere water. De temperatuur is goed, alleen is het water erg zout!! Ondertussen wordt het eten klaargezet. Onze groep mag als eerste eten halen. En dus worden de vrijwilligers door Gre gesommeerd uit het water te komen. Via een touwladder gaat het werk aan boord. Ook Jeroen klimt, onder toeziend oog van Sandra omhoog. We smullen van een canarische maaltijd; gele rijst met stukjes kip en doperwtjes, salade, een groot stuk kip, een stuk brood en als toetje een banaan die op eiland groeit.
Varen maakt hongerig zien we wel. Jan krijgt van Atie een paar krentenbroodjes die ze voor hem had meegeracht. Zijn gebit kan alles niet meer aan. Een ieder laat het zich lekker smaken, en alle botjes mogen overboord. Deze worden door honderden vissen opgegeten, net als de stukjes brood. Ondertussen zijn we weer gaan varen richting haven. Als alle eten is opgeruimd door de bemanning, gaat Andre de meeuwen voeren. Hij gooit stukken kip lucht in, en de meeuwen pakken het alsof het niet is. En alles gebeurt vlak voor onze ogen. Wat een prachtige dag is het toch. Na anderhalf uur varen bereiken weer van Porte Colon vlakbij Las Americas. Als we hebben aangelegd, ontvangtt iedereen een foto van.
Gre, die s’morgens aan boord van de groep is gemaakt. Het is een prachtige foto. Van de gehele dag zijn video gemaakt, bijna alle gasten bestellen er één. Leuk voor thuis om na te genieten, want genieten was het deze dag zeker!!! De rolstoelen worden weer van boord getild en als iedereen weer aan de kade staat, duurt het niet lang of er komen 2 bussen voorrijden. Het duurt niet lang of we zijn alweer in Mary-sol. Daar is het natuurlijk tijd voor een kopje cappuccino, en even erna dobberen Harrie, Jeroen, Piet, Henk, Atie, Imke, Sandra, Marga en Janny in het water. Jan en Noud zitten dan op hun kamer bij te komen. Noud besluit zelfs even een tukkie te gaan doen. In het zwembad wordt er weer kopje onder door Jeroen en Harrie en allerlei rare capriolen uitgehaald met de vrij willigers. Patrick is bezig op de laptop met een verslagje voor
Gré van deze vakantie. Anjo en Nathalie genieten van al het zwemplezier. Even na 19.00 uur is iedereen weer in de kleren, en aan tafel voor het diner. Het eten is weer gevarieerd. Er is vis, vlees, tortellini, patat, canarische aardappeltjes, lekkere salades en allerlei diverse toetjes. Oh,oh onze slanke lijn……… Het avond programma bestaat uit live muziek, en het duurt maar even of benen gaan van de vloer. Marga en Nathalie swingen als eerste erover, gevolgd door Atie en Piet. Ook Patrick en Janny wagen zich op de dansvloer en Harrie maakt overal foto’s van. Anjo drinkt nog een kopje koffie mee en besluit dan naar bed te gaan. Ook Jan en Noud trekken zich terug op hun kamer, zij genieten van het TV kijken en een sigaretje opsteken. Maar de rest kan geen genoeg krijgen van het dansen. Imke danst haar heupen los en Jeroen kan er ook wat van. De stemming is opperbest, zoals trouwens deze hele vakantie.
We sluiten de avond af met een glaasje drinken, en achtergrond muziek van Harrie.Piet verteld,Vind het een mooi vakantie. Leuk dat Sandra en Janny er weer zijn. Leuke groep en gezellig boottocht en de dolfijnen was super!! Geniet van deze vakantie. Heb het naar mijn zi'n. piet
Donderdag 13 september
Onze laatste dag hier, want morgen vertrekken we al vroeg. Jan en Noud hebben vanmorgen uitgeslapen, als zij uit bed komen liggen Piet en Jeroen al in het zwembad met Imke en Henk. Tjonge dat zijn vroege vogels. Anjo ontbijt ook op haar gemak en Nathalie eet op het terras aan het zwembad. Harrie plonst dan er ook in, en Patrick is op zijn gaan inpakken voor morgen. Jan besluit om ook te gaan zwemmen, dat wordt deze week de eerste keer. Het bevalt hem wel goed volgens mij, Anjo heeft haar nieuwe badpak aan en ontvangt complimentjes bij de vleet. Noud vind het fijner om aan de kant te zitten met een sigaretje. Nathalie installeert zich in de schaduw, ook zij gaat er niet meer in. We zwemmen tot aan de lunch. De zon schijnt al weer volop aan de onbewolkte hemel.
De gasten hebben niet alleen waar voor hun geld gekregen wat betreft het weer, maar eigenlijk konden de portemonnaie’s ook dicht blijven deze week. Alleen de eigen inkopen werden betaald door hun. Het is een top formule die op deze manier is bedacht door Atie en Gré. De gasten krijgen méér dan waar voor hun geld, en straks ook nog een mooi bedrag van wat over is. Niets blijft aan de strijkstok hangen. Waar vind je nog? Tegen half 12 vertrekken Gré en Janny met Piet richt politiebureau. Ze gaan aangifte doen van de verdwenen horloge van Piet, en de Spaanse wet bepaalt dat dit door de eigenaar zelf moet gebeuren. Vanuit het hotel is er een vertaler geregeld die op het bureau ondersteuning zal geven. Met de taxi gaat het naar Playa de las Americas. Daar aangekomen zien ze de hele wachtkamer vol met mensen staan, dat gaat lang duren.
Echter Gré bedenkt terstond dat Piet diabeet is en Janny in het Engels uit dat hij over een uur insuline moet, en dus ook eten. Goed geregeld, de vertaler is er inmiddels en we mogen als eerste naar binnen. Dat gaat lekker vlot. De verklaring wordt afgenomen, en Gré moet voor Piet tekenen. Als dit is gebeurt zegt Gré tegen Piet, zo nu zijn we dus getrouwd. Ja, daar had Piet niet opgerekend, maar het staat hem wel aan. We hebben groot plezier, en de politie ziet er ook de humor wel van in. Er wordt en taxi geregeld voor het pasgetrouwde stel, en binnen het uur zijn we weer terug in het hotel waar het grote nieuws van de trouwerij als een bom inslaat!! Zelfs Janny, de er het toch bovenop zat,
had het pas door toen alles achter de rug was. Iedereen feliciteert het bruidspaar, en Piet glundert. Alleen Sandra is hevig teleurgesteld, omdat Piet toch met haar zou trouwen??? Maar Gré stelt haar gerust, ze zullen een ring komt te liggen, en Janny begint aan de huwelijksceremonie. Er worden vele foto’s gemaakt en het bruidspaar straal. Beiden zeggen volmondig: JA. Felicitaties volgen van iedereen en van sommige obers en andere gasten. Wat een feest, wat een feest, wat een plezier!!!
Geweldig. En net als we denken dat we alles al hebben meegemaakt komt koningin Beatrix langs, compleet met oranje hoed en boa. Zij spreekt het klootjesvolk toe. Het blijkt dat we een held in ons midden hebben die geridderd gaat worden. Niemand weet nog waarom het gaat, maar dat verteld de koningin ons, in de vorm van Janny. Ze praat met en dikke aardappel in de keel en het lachen is niet uit de lucht. Atie is de gelukkige die op de knieën mag voor de koningin en een medaille krijgt omgehangen met daarop: je bent goud waard!!! Ze blijkt een paar insluipers te hebben gezien terwijl ze uit haar slaapkamerraam keek. Naar aanleiding van haar telefoontje, konden ze worden opgepakt. Mede door haar, werd Nederland weer stukje veiliger. Nou, nou wat beleven wij wat op deze zeg. Het kan niet op. En de avond moet nog beginnen……. Er is vanavond Mister en Miss Mary-sol verkiezing en Jeroen en Piet gaan meedoen. Jeroen wordt door Sandra en Janny mooi gemaakt met een blouse van Sandra, waarbij de bloot blijft. Op de buik tekent Janny met een oogpotlood olé en een zonnetje om de navel. Met een kerstmuts met lampjes en een oranje boa is hij er klaar voor. Piet gaat als ober kompleet met dienblad. Als er nu niet eentje in de prijzen valt dan weet ik het niet meer. Jeroen mag als eerste lopen en het haat hem prima af!! Hij doet het geweldig. Nadat er een paar Spanjaarden zijn geweest komt Piet.
Hij word geassisteerd door Sandra. Ook hij oogst veel applaus. Nu afwachten wat de jury besluit. Uiteindelijk na lang beraad, worden de prijswinnaars bekend gemaakt. De eerste prijs is voor een Spanjaarden maar de tweede prijs is Jeroen. Jawel hoor!!! Apetrots is hij en wij niet minder. Hij krijgt sjerp om en glundert erover. Piet valt helaas buiten de prijzen…… maar hij heeft tenslotte de hoofdprijs al in de vorm van Sandra. Wat een laatste avond. We hebben genoeg om na te denken. Iedereen heeft van deze reis genoten, denk ik. We hadden het reuze leuk met elkaar, er is geen onvertogen woord gevallen. Iedereen gaat dan ook tevreden naar bed. Morgen op tijd weer op, want we moeten om 7.30 uur al aan het ontbijt zitten flitsscheiding doen en dan kan er vandaag nog opnieuw getrouwd. Eerst gaan we lunchen, want we hebben van alle emoties trek gekregen. En daarna wordt er nog weer gezwommen.
Als Noud en Jan zich ook weer bij de groep hebben gevoegd, zij waren op hun kamer, we tegen 16.00 uur naar de boulevard voor de laat keer. Eerst gaan we gebak eten op bruidspaar, de bruid trakteert! Vruchtengebak of chocoladegebak, en het zijn zulke grote stukken, een ieder krijgt het niet eens op!!! En dat wil voor sommige wat zeggen…….he Imke en Janny!! Tewijl we ons gebak laten zakken, laat Patrick zijn oog vallen op een weekendtas in de tegenover gelegen tassenzaak. De koop wordt snel beslist. Daarna gaan we voor het laatst verder winkelen. Nathalie koopt zichzelf een broek, net zo één als Harrie al heeft gekocht, met een leuk shirt. Patrick gaat éindlijk overstag voor óók een paar croqes, Jeroen, Anjo, Harrie, Noud en Jan houden deze keer de portemonnaie dicht. Maar Nathalie en marga spenderen hun laatste geld aan een slof sigaretten, want die zijn hier erg goedkoop. Als laatste koopt bruidegom Piet zich een héérlijk aftershave, waarmee Imke hem even erna rijkelijk bespuit. Zo, nu gaan we voor de laatste keer de beklimming aan en zijn tegen 19:00 uur terug. We hebben nog een half uurtje voor we aan tafel gaan en dus gaan de vrijwilligers voor de gasten de koffers inpakken.
Als we allemaal aan tafel zitten maakt Gré bekend dat de scheiding met Piet erdoor is. Sandra ziet nu haar kansen schoon, en vraagt Piet of hij nu met haar wil trouwen. Maar eerst gaan we eten. Er zijn ananasbeignets waar Harrie gelijk aan begint. Verder komt er ook niets anders op zijn bord. Ook van de mousse wordt weer rijkelijk opgeschept. Verder er malse kip, vis, boontjes, spinaziequiche, allerlei soorten aardappeltjes, verschillende soorten salades. Meloen, perziken, peertjes en vruchtencocktail. Ook zijn er altijd broodjes met diverse soorten beleg, eigenlijk teveel om op te noemen. Tijdens de maaltijd wordt de getrouwd zegt Sandra. En dus besproken, want in met Tino, een ober, om er weer uit er weer uit te komen met een zwarte pantalon en witte blouse. Nu houdt niets Piet meer tegen. Onder grote hilariteit gaat piet met Janny mee om omgekleedt te worden. Gottegod zegt Anjo steeds, zij vind het maar wat al dat trouwen en scheiden. Piet ziet er inmiddels prachtig uit met een chinese roos als corsage. Van Tino de ober krijgt hij zijn naamkaartje op, hij is nu ober maître geworden. De ceremonie kan beginnen. Harrie heeft een hartjeskussen mee van huis waarop de.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
